این داروی ترکیبی برای کاهش فشار خون کاربرد دارد
مکانیسم اثر لیزینوپریل:
مهارکننده ی رقابتی آنزیم مبدل آنژیوتانسین.
مکانیسم اثر هیدروکلرتیازید:
دیورتیک تیازیدی. با مهار بازجذب سدیم در توبول های دیستال کلیه منجر به افزایش دفع آب، سدیم، پتاسیم و یون های هیدروژن می گردد.
لیزینوپریل:
داروی لیزینوپریل بعد از تجویز خوراکی به آهستگی و به صورت ناقص جذب می شود و به طور متوسط حدود 25% دوز تجویزی جذب می گردد ولی بین افراد مختلف میزان جذب بین 6 تا 60% متفاوت می باشد. این دارو خودش یک دی اسید فعال است و نیازی به متابولیسم در محیط زیستی ندارد. اوج غلظت پلاسمایی آن بعد از 7 ساعت ایجاد می گردد و به طور قابل توجهی به پروتئین های پلاسما متصل نمی شود. به صورت تغییر نکرده از طریق ادرار دفع می شود و در افرادی با عملکرد طبیعی کلیه نیمه عمر اثر آن متعاقب چندین دوز مصرفی حدود 12 ساعت می باشد. Lisinopril توسط همودیالیز برداشت می شود.
هیدروکلروتیازید:
جذب هيدروكلروتيازيد پس از مصرف خوراكي نسبتاً سريع است. اين دارو به صورت تغييرنيافته و تقريباً به طور كامل از طريق كليهها دفع ميشود. نيمه عمر هيدروكلروتيازيد 8/14-6/5 ساعت ميباشد و اثر مدري آن پس از 2 ساعت شروع ميشود. زمان لازم براي رسيدن به اوج اثر دارو 4 ساعت و طول اثر آن 12-6 ساعت است. اثر كاهنده فشار خون اين دارو پس از 4-3 روز ممكن است ظاهر شود، ولي براي رسيدن به اثر مطلوب ممكن است تا 4-3 هفته زمان لازم باشد.
-حساسیت به لیزینوپریل یا سایر داروهای مهار کننده ی ACE
به مونوگراف هریک از داروها به صورت جداگانه نیز رجوع شود.
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: اثر وضعیتی، افت فشارخون
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، سردرد، خستگی، خواب رفتگی اندام
پوستی: راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش پتاسیم خون
گوارشی: اسهال، سوء هاضمه، استفراغ
ادراری تناسلی: ضعف جنسی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: کرامپ عضلانی، ضعف
تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، سرفه
*مشخصات کلی تداخلات:
• جزء هیدروکلروتیازید:
- اتصال به رزین/ پلیمرهای مبادله کننده آنیون
- عامل ضد فشارخون
- تشدید اثرات آنتی اوریکوزوریک
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- تشدید هایپرکلسمی
- تشدید هایپرگلیسمی
- تشدید هیپوکالمی
- تشدید هیپوناترمی
- تشدید حساسیت به نور
• جزء لیزینوپریل:
- تشدید آنژیوادم
- عامل ضد فشارخون
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- افزایش حساسیت به انسولین
- تشدید هایپرکالمی
تداخلات رده X (پرهیز):
آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، برومپریدول، دوفتیلید، فکسینیدازول، عصاره گرده گیاهان آلرژی زا (عصاره 5 علف)، لووسولپیرید، پرومازین، ساکوبیتریل
کاهش اثرات داروها توسط لیزینوپریل و هیدروکلروتیازید:
داروهای ضد دیابت، متنامین
کاهش اثرات لیزینوپریل و هیدروکلروتیازید توسط داروها:
آمفتامینها، آپروتینین، بنازپریل، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، بریگاتینیب، برومپریدول، دکس متیلفنیدات، گیاهان ( با خاصیت افزاینده فشارخون)، ایکاتیبانت، لانتانیم، متیلفنیدات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، آگونیست های اوپیوئیدی، سالیسیلات ها، یوهیمبین
افزایش اثرات داروها توسط لیزینوپریل و هیدروکلروتیازید:
آجمالین، آلوپورینول، آلتپلاز، آمیفوستین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک و موضعی)، آنژیوتانسین II، مهارکنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین، داروهای ضد سایکوز( نسل دوم [آتیپیکال])، آزاتیوپورین، بنازپریل، برومپریدول، نمکهای کلسیم، کاربامازپین، گلیکوزید های قلبی، سیکلوفسفامید، دیازوکسید، دیکلروفنامید، دوفتیلید، دروسپیرنون، دولوکستین، آهن گلوکونات، کمپلکس آهن هیدروکسید پلی مالتوز، فکسینیدازول، ژلاتین (سوکسینه شده)، سدیم تیومالات طلا، عصاره گرده گیاهان آلرژی زا (عصاره 5 علف)، داروهای کاهنده فشارخون، کمپلکس آهن دکستران، ایوابرادین، فراوردههای حاوی لوودوپا، لووسولپیرید، لیتیوم، مکامیلامین، مولتیویتامین/ مینرال (حاوی ویتامینهای آ، د، ای، کا، فولات و آهن)، مولتیویتامین/ مینرال (حاوی ویتامینهای آ، ای و فاقد آهن)، داروهای مسدودکننده عصبی عضلانی (غیر دپلاریزان)، نیتروپروسید، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اکسکاربازپین، فولکودین، پورفیمر، پرگابالین، پرومازین، ساکوبیتریل، سدیم فسفات، تاکرولیموس (سیستمیک)، توپیرامات، تورمیفن، ورتپورفین، آنالوگهای ویتامین د
افزایش اثرات لیزینوپریل و هیدروکلروتیازید توسط داروها:
الکل (اتیل)، آلفوزوسین، آلیسکایرن، مسدودکنندههای گیرنده آنژیوتانسین II، عوامل آنتی کولینرژیک، باربیتورات ها، بنپریدول، آگونیست های بتا 2، بریگاتینیب، بریمونیدین (موضعی)، کورتیکواستروئیدها (استنشاق دهانی و سیستمیک)، داپوکستین، دکس کتوپروفن، دیاسرین، دیازوکسید، مهارکنندههای دیپپتیدیل پپتیداز 4، اپلرنون، اورولیموس، هپارین، هپارین با وزن مولکولی پایین، گیاهان ( با خاصیت کاهنده فشارخون)، ایپراگلیفلوزین، گیاه شیرینبیان، دیورتیک های لوپ، لورمتازپام، مولسیدومین، مولتیویتامین/ فلورید (حاوی ویتامینهای آ، د، ای)، نفتوپیدیل، نیکرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، اوکتروتید، آگونیست های اوپیوئیدی، پنتوکسی فیلین، مهارکنندههای فسفودی استراز 5، نمکهای پتاسیم، دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم، آنالوگهای پروستاسیکلین، کیناگولید، راسهکادوتریل، رانولازین، ربوکستین، سالیسیلات ها، مهارکنندههای باز جذب اختصاصی سروتونین، سیرولیموس، تمسیرولیموس، تیازید و دیورتیک های شبه تیازیدی، تیزانیدین، تولواپتان، تریمتوپریم، اوراکیناز
تداخل با غذا:
به مونوگراف هر جزء به صورت جداگانه مراجعه شود.
Black Box:
-به محض تشخیص بارداری، قطع مصرف دارو تحت نظر پزشک الزامی است.
-مصرف آب و مايعات به اندازه ی مناسب در دوره ی مصرف اين دارو توصيه شده است.
-از مصرف مکمل های حاوی پتاسیم و زياده روي در مصرف مواد غذايی سرشار از پتاسيم مثل: موز و لوبيا سبز و...خودداری شود.
-در دوره ی مصرف اين دارو جنسينگ، شیرین بیان و سير با احتیاط مصرف شود.
-اگر برای اولین بار از این دارو استفاده می کنید ممکن است با تغییر وضعیت سریع از حالت نشسته به ایستاده سرگیجه مختصری ایجاد شود که به مرور برطرف می شود. این حالت طبیعی است. هنگام برخواستن، به آرامی بلند شوید.
-در صورت بروز سرفه های خشک و تکرار شونده به پزشک اطلاع دهید
-درصورت بی ادراری یا کم ادراری به پزشک اطلاع دهید.
بنازاپریل | کاپتوپریل | انالاپریل |
فوسینوپریل | لیزینوپریل | موکسی پریل |
پریندوپریل | کیناپریل | رامی پریل |
تراندولاپریل | آملودیپین+بنازپریل |
به هيچ وجه نبايد استفاده شود: مطالعات حیوانی یا انسانی مواردی از نقص مادرزادی و یا خطر مرگ جنین ناشی از عوارض مصرف این دارو در دوران بارداری مشاهده شده است. این شواهد به واسطه تحقیقات، تجربه عرضه در بازار و یا مطالعات انسانی به دست آمده است. بنابراین ریسک خطر مصرف این دارو در بارداری بطور حتم بیش از منافع احتمالی آن است و نباید استفاده شود.
کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
---|---|---|---|---|---|
14214 |
|
||||
12761 |
|
||||
13919 |
|
اسامی تجاری موجود در ایران |
|||
نام تجاری | |||
---|---|---|---|
قرص لیزیپریل-اچ 20/12.5 میلی گرم
|