سیتاگلیپتین

سیتاگلیپتین چیست؟
داروی سیتاگلیپتین از داروهای جدید در درمان دیابت نوع دو می باشد.

( قرص ژانووکس محصول شرکت تهران شیمی )

این دارو یک مهارکننده ی DPP-4 می باشد که با افزایش سطح انکرتین در خون که مسئول تنظیم آزادسازی انسولین در خون می باشد،بصورت غیر مستقیم منجر به افزایش انسولین خون و در نتیجه کاهش قندخون خصوصاً پس از غذا می شود.از مزایای دیگر این دارو کمک به کاهش ساخت قندهای ساده توسط کبد می باشد.
مطالعات نشان می دهد که در بیماران مصرف کننده ی انسولین، با اضافه کردن این دارو به رژیم درمانی،می توان دوز انسولین را کاهش داد.
این دارو با غذا تداخلی ندارد و میتوانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید.

عوارض دارویی سیتاگلیپتین
اگرچه مصرف این دارو به تنهایی عموماً عارضه ی افت قندخون را بهمراه ندارد اما در مصرف با سایر داروهای ضددیابت ممکن است علائم مربوط به افت قندخون (تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب، گرسنگی شدید، تاری دید و سرگیجه)مشاهده شود .به همین دلیل بیمار دیابتی همیشه باید علائم افت قندخون رادرنظر بگیرد و توصیه های لازم جهت مقابله با افت قندخون را از پزشک یا داروساز خود دریافت کند.

توصیه های سیتاگلیپتین
لازم است تجویز این دارو برای بیماران با مشکل کلیوی و گوارشی با احتیاط باشد.همچنین در بیماران مبتلا به کتواسیدوز تجویز این دارو توصیه نمی شود.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف سیتاگلیپتین

داروی سیتاگلیپتین از داروهای جدید در درمان دیابت نوع دو می باشد.
-به همراه رعایت رژیم غذایی و ورزش جهت کنترل دیابت نوع 2 ( غیر وابسته به انسولین ) به عنوان تک دارویی و یا همراه با سایر داروهای ضد دیابت استفاده می شود.

مکانیسم اثر سیتاگلیپتین

این دارو یک مهارکننده ی آنزیم دی پپتیدیل پپتیداز DPP-4 می باشد که با افزایش سطح انکرتین در خون که مسئول تنظیم آزادسازی انسولین در خون می باشد،بصورت غیر مستقیم منجر به افزایش انسولین خون و در نتیجه کاهش قندخون خصوصاً پس از غذا می شود.از مزایای دیگر این دارو کمک به کاهش ساخت قندهای ساده توسط کبد می باشد.
مطالعات نشان می دهد که در بیماران مصرف کننده ی انسولین، با اضافه کردن این دارو به رژیم درمانی،می توان دوز انسولین را کاهش داد.
این دارو با غذا تداخلی ندارد و میتوانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید.

فارماکوکینتیک سیتاگلیپتین

سیتاگلیپتین 87 درصد از راه خوراکی جذب می شود و مصرف آن با یا بدون غذا بر روی فارماکوکینتیک آن تأثیری ندارد.

سیتاگلیپتین در عرض 2 ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی می رسد

عوارض جانبی سیتاگلیپتین

عوارض نسبتا شایع (%10-1):
غدد درون ریز و متابولیسم: افت قندخون
تنفسی: نازوفارنژیت
سایر عوارض (درصد نامشخص):
گوارشی: اسهال، تهوع
کلیوی: افزایش کراتینین سرم

تداخلات دارویی سیتاگلیپتین

مشخصات کلی تداخلات:
- عامل ضد دیابت

تداخلات رده X (پرهیز):
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات داروها توسط سیتاگلیپتین:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات سیتاگلیپتین توسط داروها:
داروهای افزاینده قند خون، کینولون ها، ریتودرین، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی

افزایش اثرات داروها توسط سیتاگلیپتین:
مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، دیگوکسین، داروهای کاهنده قند خون، انسولین‌ها، سولفونیل اوره‌ها

افزایش اثرات سیتاگلیپتین توسط داروها:
آلفالیپوئیک اسید، آندروژن ها، داروهای ضد ویروس با اثر مستقیم (HCV)، گوانتیدین، لاسمیدیتان، لوماکافتور و ایواکافتور، قارچ میتک، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز، پگ‌ویزومانت، پروتیونامید ها، کینولون ها، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها سیتاگلیپتین

لازم است تجویز این دارو برای بیماران با مشکل کلیوی و گوارشی با احتیاط باشد.همچنین در بیماران مبتلا به کتواسیدوز تجویز این دارو توصیه نمی شود.