میرابگرون

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف میرابگرون

-مثانه بیش‌فعال(درمان به صورت تک دارویی یا در کنار عوامل آنتی‌موسکارینی)
-بیش فعالی دترسور نوروژنیک در کودکان بالای ۳سال (گرانول) و نوجوانان (با وزن بالای ۳۵ کیلوگرم، قرص)

میرابگرون یک آگونیست گیرنده آدرنرژیک بتا-۳ است که در درمان مثانه بیش فعال (OAB) با علائم اورژانسی، تکرر و بی اختیاری فوری استفاده می شود.
این دارو با شل کردن عضله دترسور در مرحله ذخیره سازی مثانه، ظرفیت مثانه را افزایش می دهد و تعداد دفعات دفع ادرار را کاهش می دهد. میرابگرون یک جایگزین موثر برای بیمارانی می‌باشد که عدم تحمل نسبت به داروهای ضد موسکارینی دارند.

میرابگرون با اسامی تجاری مختلف از جمله بتمیگا(Betmiga) تولید می‌شود و به صورت قرص ۲۵ و ۵۰ میلی‌گرمی و سوسپانسیون خوراکی ۸میلی‌گرم/میلی‌لیتر آهسته‌رهش عرضه می‌شود.

مکانیسم اثر میرابگرون

میرابگرون آگونیست گیرنده بتا-۳ آدرنرژیک است و گیرنده های بتا-۳ آدرنرژیک را در مثانه فعال می کند و در نتیجه باعث شل شدن ماهیچه صاف دترسور در مرحله ذخیره سازی ادرار در نتیجه‌ افزایش ظرفیت مثانه می‌شود. اعتقاد بر این است که در دوزهای معمول، میرابگرون برای زیرواحد گیرنده‌های آدرنرژیک بتا-۳ در مقایسه با زیرواحدهای گیرنده‌های آدرنرژیک بتا-۱ و -۲ انتخابی عمل می‌کند و میل ترکیب بیشتری نشان می‌دهد. داده‌ها نشان داده‌اند که گیرنده‌های بتا آدرنرژیک (عمدتاً زیرواحد بتا-۳) واسطه‌ی تون عضلات صاف دترسور هستند و عملکرد ذخیره‌سازی مثانه انسان را بهبود می‌دهند.

فارماکوکینتیک میرابگرون

متابولیسم:وسیع با مسیرهای متعدد(مانند دآلکیلاسیون، اکسیداسیون، گلوکورونیداسیون، آمید هیدرولیز) توسط آنزیم‌های متعدد(مانند UGT، استراز، CYP3A4، CYP2D6)؛ به دو متابولیت اصلی غیرفعال دارویی در بدن تبدیل می‌شود.
مدت زمان شروع اثر: بزرگسالان: مثانه بیش فعال: اثربخشی در ۸هفته مشاهده شده است؛ سطح پایدار در طی ۷ روز ایجاد می‌شود.
جذب: بزرگسالان: قرص: هیچ تفاوت بالینی قابل توجهی در تجویز همراه غذا در مقابل حالت ناشتا وجود ندارد؛ کودکان ≥بالای ۳سال و نوجوانان:گرانول: AUC ناشتا ۱۷۰% و Cmax ۸۰% نسبت به حالت همراه با غذا افزایش می‌یابد.قرص: AUC ناشتا ۱۲۰ درصد نسبت به حالت همراه با غذا افزایش می‌یابد.
اتصال به پروتئین: حدود ۷۱درصد؛ عمدتاً به آلبومین و آلفا۱-اسید گلیکوپروتئین متصل می‌شود.
نیمه عمر حذف: کودکان:حدود ۲۶تا۳۱ساعت؛ بزرگسالان: حدود ۵۰ ساعت

مدت زمان رسیدن به پیک: کودکان بالای ۳سال و نوجوانان: گرانول، قرص: همراه غذا: ۴تا۵ ساعت(تک دوز)، ۳تا۴ساعت(سطح پایدار؛ پیش بینی شده)؛ بزرگسالان: قرص: حدود ۳/۵ ساعت

دفع: ادرار(داروی نشاندار رادیویی؛ ۵۵درصد؛ بدون تغییر: حدود ۲۵درصد)؛ مدفوع(داروی نشاندار رادیویی: ۳۴درصد؛ بدون‌تغییر: صفر درصد)

منع مصرف میرابگرون

-سابقه حساسیت به میرابگرون یا هریک از اجزای فرمولاسیون
-فشارخون شدید کنترل نشده(سیستولیک بالای ۱۸۰ و/یا دیاستولیک بالای ۱۱۰)
-بارداری
-اختلال کبدی شدید (مطالعه نشده)
‏-eGFR کمتر از ۱۵ یا همودیالیز و ESRD (مطالعه نشده)

موارد احتیاط:
-اختلال کبدی خفیف تا متوسط
-اختلال کلیوی(eGFR ۱۵-۲۹)
-سابقه فشارخون بالا
-انسداد مثانه

عوارض جانبی میرابگرون

عوارض شایع:
‏HTN، عفونت مجاری ادراری، نازوفارنژیت، سردرد، خشکی دهان، یبوست، سرگیجه، عفونت تنفسی فوقانی، حالت تهوع (اطفال)، گاستروانتریت (اطفال)، آرترالژی، تاکی کاردی

عوارض جدی:
‏HTN، احتباس ادراری، واکنش‌های حساسیت مفرط، آنژیوادم، توهمات

تداخلات دارویی میرابگرون

مکانیسم کلی تداخلات:
-سوبسترای CYP2D6(مینور)، CYP3A4 (مینور)، OCT1، OCT2، P-glycoprotein/ABCB1 (مینور)
-مهارکننده CYP2D6(متوسط)

منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):
دوکسوروبیسین(معمولی)، مکیتازین، تیوریدازین

افزایش اثرداروها توسط میرابگرون:
اجمالین، آمی تریپتیلین، آموکساپین، آمفتامین ها، آریپیپرازول، آریپیپرازول لاروکسیل، اتوموکستین، برکسپیپرازول، کارودیلول، کلومیپرامین، کلوزاپین، دزیپرامین، دوترابنازین، دکسترومتورفان، دیگوکسین، دوکسپین (سیستمیک)، دوکسپین (موضعی)، دوکسوروبیسین (معمولی)، الیگلوستات، فزوترودین، فلکایناید، هالوپریدول، ایلوپریدون، ایمی پرامین، ایندورامین، لوفپرامین، مکیتازین، متوکلوپرامید، متوپرولول، نبیولول، نورتریپتیلین، اولیسریدین، اولموتینیب، پاروکستین، پرهگزیلین، پرفنازین، پیموزاید، پیتولیسانت، پروپافنون، پروپرانولول، پروتریپتیلین، ریسپریدون، سرتیندول، سولیفناسین، تامسولوسین، تترابنازین، تیوریدازین، تیمولول (سیستمیک)، ترامادول، تری‌میپرامین، والبنازین، ورتوکستین، زوکلوپنتیکسول

داروهایی که سطح خونی میرابگرون را بالا می برند:
عوامل آنتی‌کولینرژیک

کاهش اثرات داروها توسط میرابگرون: کدئین، ایلوپریدون، متوپرولول، تاموکسیفن، ترامادول

داروهایی که سطح میرابگرون را کاهش می دهند:
القاء کننده های CYP3A4 (قوی)

هشدار ها میرابگرون

-در صورت بروز آنژیوادم و درگیر شدن زبان، هیپوفارنکس یا حنجره، فوراً درمان را قطع کرده و مراقبت های حمایتی را آغاز کنید.

توصیه های دارویی میرابگرون

-قرص میرابگرون بدون توجه به زمان غذا مصرف شود. قرص به صورت کامل همراه با آب بلعیده شود و از جویدن، تقسیم یا له کردن آن خودداری گردد.
-درمان با میرابگرون معمولاً با ۲۵میلی‌گرم یک بار در روز آغاز می‌شود و در صورت نیاز، پس از ۴تا۸ هفته تا ۵۰ میلی‌گرم یک بار در روز، بسته به پاسخدهی و تحمل بیمار افزایش می‌یابد.
-عملکرد کلیوی بیمار ارزیابی شود. در صورتی که eGFR بین ۱۵تا ۳۰ باشد، دوز میرابگرون از ۲۵میلی‌گرم در روز تجاوز نکند. در بیمار با eGFR کمتر از ۱۵ تجویز این دارو توصیه نمی‌شود (مطالعه نشده).
-عملکرد کبدی بیمار ارزیابی شود. در افراد با اختلال کبدی متوسط بیشتر از ۲۵میلی‌گرم در روز تجویز نشود. در موارد اختلال کبدی شدید مصرف میرابگرون توصیه نمی‌شود(مطالعه نشده).
-قرص های آهسته رهش و گرانول های آهسته رهش معادل زیستی یکدیگر نیستند و نمی توان آنها را بر اساس mg:mg (دوز مشابه) جایگزین کرد. برای دستیابی به دوز مشخص، فرم های دارویی مختلف را ترکیب نکنید.
-دوز دارو در کودکان بالای ۳سال و‌نوجوانان بر اساس وزن بیمار تعیین می‌شود.
-در کودکان دوز بر اساس گرانول میرابگرون تعیین می‌شود و تجویز قرص در بیماران با وزن بیشتر از ۳۵ کیلوگرم توصیه می‌شود.
-در صورت فراموشی یک دوز میرابگرون، اگر کمتر از ۱۲ساعت از زمان مصرف گذشته است، به محض یادآوری، مصرف شود. اگر بیشتر از ۱۲ساعت از زمان مصرف گذشته، دوز فراموش شده مصرف نشود و دوز‌های بعدی طبق روال سابق مصرف گردند.
-برای آماده سازی گرانول میرابگرون، چند بار روی بطری ضربه بزنید تا گرانول ها شل و از هم باز شوند. ۱۰۰ میلی لیتر آب به بطری اضافه کنید و به مدت یک دقیقه به شدت تکان دهید. بگذارید ۱۰ تا ۳۰ دقیقه بماند. دوباره به مدت یک دقیقه به شدت تکان دهید. اگر گرانول ها پراکنده نشدند، به مدت یک دقیقه دیگر نیز به شدت تکان دهید. غلظت حاصل ۸ میلی گرم در میلی لیتر خواهد بود.
-در بیماران مبتلا به فشار خون متوسط و کنترل شده با احتیاط مصرف شود اما برای بیماران مبتلا به فشار خون بالای کنترل نشده توصیه نمی شود.
-این داذو می‌تواند برای بیمارانی که اثرات آنتی کولینرژیک سایر درمان های مثانه بیش فعال (OAB) را تحمل نمی کنند، پیشنهاد شود.
-از آنجاکه افزایش فشار خون ممکن است در بیماران تحت درمان با میرابگرون رخ دهد و این افزایش در کودکان کوچک تر (سنین ۳ تا ۱۲ سال کمتر) در مقایسه با کودکان بزرگ تر و نوجوانان (۱۲ تا ۱۸سال) بیشتر است، مصرف در کودکان مبتلا به فشار خون شدید کنترل نشده (سیستولیک و/یا دیاستولیک بیش از صدک ۹۹ به علاوه ۵ میلی متر جیوه با توجه به سن، جنس و قد) توصیه نمی شود.
-اثرات نامطلوب در برخی از مطالعات تولید مثل در حیوانات مشاهده شده است. مصرف در بارداری توصیه نمی‌شود.
-طبق توصیه کارخانه سازنده، تصمیم به ادامه یا قطع شیردهی در طول درمان باید با توجه به خطر مواجهه نوزاد، مزایای شیردهی برای نوزاد و مزایای درمان برای مادر گرفته شود.
-فشار خون بیمار در ابتدای درمان با میرابگرون و سپس به صورت منظم و دوره ای در مدت درمان ارزیابی شود.(به خصوص در بیمارانی که فشارخون بالا حتی کنترل شده دارند).
-حجم ادرار باقیمانده پس از تخلیه در ابتدا و پس از آن در صورت نیاز بالینی اندازه‌گیری شود.
-علائم و نشانه های احتباس ادراری در بیمار پایش شود.
-کراتین بیمار پیش از شروع درمان ارزیابی شود.