تروسپیوم کلراید

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف تروسپیوم کلراید

تروسپیوم ر درمان تكرر ادراري، فوريت و بي‌اختياري ادراري ناشي از ناپايداري عضله دترسور و يا هايپررفلكسي دترسور و همچنين به عنوان داروي ضد اسپاسم كاربرد دارد. دوزهاي معمول آن 20 ميلي گرم دو بار در روز به صورت خوراكي و قبل از غذا با معده خالي مي‌باشد. دوزهاي كمتر از 20 ميلي گرم و يكبار در روز مي‌تواند در بيماران 75 سال به بالا قابل استفاده باشد. نياز به ادامه درمان بايد در فواصل منظم 3 تا 6 ماهه سنجيده شود. از ديگر روش‌هاي تجويز آن تزريق عضلاني و وريدي و همچنين به صورت شياف مقعدي مي‌باشد.

مکانیسم اثر تروسپیوم کلراید

 تروسپيوم  کلراید یك آنتي موسكارين داراي آمين نوع چهارم با فعاليت‌هاي مشابه با آتروپين است

فارماکوکینتیک تروسپیوم کلراید

بعد از تجويز خوراكي كلريد تروسپيوم اوج غلظت پلاسمايي آن بعد از 4 تا 6 ساعت حاصل مي‌‌شود. فراهمي زيستي(bioavailability: مقداري از يك دارو يا ماده كه بعد از مصرف آن، در اختيار بافت هدف قرار مي‌گيرد) كلريدتروسپيوم با مصرف همزمان غذا كاهش پيدا مي‌كند مخصوصاً با غذاهايي كه محتواي بالاي چربي دارند. دفع عمده تروسپوم از طريق ادرار و به صورت داروي تغيير نكرده مي‌باشد و حدود 10 درصد آن به صورت اسپيروالكل ظاهر مي‌شود. نيمه عمر حذف نهايي آن بين 10 تا 20 ساعت گزارش شده است. در بيماران مبتلا به اختلالات شديد كليوي نيمه عمر متوسط آن تا دو برابر به تأخير افتاده است.( در بيماراني كه كليرانس كراتينين آنها بين 8 تا 32 ميلي ليتر در دقيقه است) گزارش شده است كه تروسپيوم از جفت عبور كرده است و در شير موش صحرايي یافت شده است.

عوارض جانبی تروسپیوم کلراید

همانند آنچه در مورد سولفات آتروپين گفته شد.
در بيماران دچار اختلالات كبدي و يا مشكلات خفيف تا متوسط كليوي مصرف تروسپيوم مي‌بايست با احتياط صورت پذيرد و در بيماران مبتلا به اختلالات شديد كليوي منع مصرف مطلق دارد. مطالعات حيواني نشان داده‌اند كه تروسپيوم از جفت عبور مي‌كند و در شير مادر توزيع مي‌گردد، بنابراين توليد كنندگان توصيه مي‌كنند در طي دوران حاملگي و تغذيه با شير مادر احتياطات لازم بايد رعايت شوند.

تداخلات دارویی تروسپیوم کلراید