هيوسيامين يك آنتي موسكارين داراي آمين نوع 3 با عملكردهاي آتروپين است. ايزومر چپ گرد هيوسيامين قدرتي حدوداً دوبرابر آتروپين دارد در حاليكه ايزومر راست گردفعاليت آنتي موسكاريني ضعيفي دارد. هيوسيامين عمدتاً جهت تسكين حالات مرتبط با اسپاسم‌هاي احشايي كاربرد دارد و همچنين براي تورم غشاء مخاط بيني(رینیت) تجويز مي‌شود و سابقاً در درمان پاركينسون مصرف مي‌شده است. دوز معمول هيوسيامين 150 تا 300 ميكرو گرم تا 4 بار در روز به صورت خوراكي مي‌باشد و تجويز فرم سولفات آن بيشتر رايج است هر چند كه فرم هيدروبرميد آن نيز مصرف مي‌شود. دوزهاي پيشنهادي سولفات هيوسيامين 125 تا 250 ميكرو گرم، خوراكي يا زير زباني هر 4 ساعت بسته به نياز تا حد 5/1 ميلي گرم در 24 ساعت مي‌باشد. فرآورده‌هاي خوراكی اهسته رهش در بعضي كشورها موجود مي‌باشد؛ دوز تجويزي نيز به فرمول خاص آن بستگي دارد. سولفات هيوسيامين همچنين به طريق تزريقي تجويز مي‌شود.
همانند آنچه در مورد سولفات آتروپين گفته شد.
عموماً همانند آنچه در مورد داروهاي آنتي موسكاريني گفته شد( رجوع شود به سولفات آتروپين)
| کلیدینیوم-سی | ایپراتروپیوم بروماید | تیوتروپیوم |
| اتروپین | بلادونا پی بی | دیسیکلومین |
| گلیکوپیرونیوم | هیوسین ان بوتیل بروماید | پروبانتلین |
| ایپراتروپیوم+سالبوتامول |
| کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
|---|
