دوپیلومب

معرفی دوپیلومب

دوپیلومب یک آنتی‌بادی مونوکلونال است که برای کنترل بیماری‌های التهابی نظیر آتوبیک درماتیت، آسم اکسآیوزیمنی و رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی طراحی شده است. این دارو با مهار گیرنده‌های IL-4Rα و کاهش اثرات سیتوکین‌های IL-4 و IL-13، به تنظیم پاسخ التهابی و کاهش علائم بیماری کمک می‌کند.

استفاده از دوپیلومب به‌صورت تزریق زیرجلدی تحت نظارت دقیق پزشک انجام می‌شود. با رعایت دقیق دستور مصرف، شرکت در جلسات پایش دوره‌ای و گزارش هرگونه تغییر یا بروز عوارض، می‌توانید از اثربخشی درمان بهره‌مند شده و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشید.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دوپیلومب

آتوبیک درماتیت متوسط تا شدید:

• تجویز دوپیلومب برای بیمارانی که به درمان‌های مرسوم پاسخ کافی ندارند، جهت کاهش التهاب و بهبود علائم پوستی.
• کاهش خارش، قرمزی و بهبود کیفیت زندگی بیماران آتوبیک.

آسم اکسآیوزیمنی (Eosinophilic Asthma):

• استفاده از دوپیلومب در بیماران مبتلا به آسم تهاجمی مرتبط با افزایش سطوح ایمنی Th2 جهت کاهش علائم و کاهش وابستگی به کورتیکواستروئیدها.

رینوسینوزیت مزمن همراه با پولیپ بینی:

• کاهش التهاب مجاری بینی و بهبود علائم مرتبط با پولیپ بینی در بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن.

مکانیسم اثر دوپیلومب

مهار گیرنده‌های IL-4Rα:

• دوپیلومب یک آنتی‌بادی مونوکلونال است که به گیرنده آلفا اینترلوکین-4 (IL-4Rα) متصل شده و مسیرهای سیگنال‌دهی IL-4 و IL-13 را مسدود می‌کند.
• این عمل باعث کاهش تولید سیتوکین‌های التهابی و بهبود پاسخ ایمنی در شرایط التهابی می‌شود.

تنظیم پاسخ Th2:

• با مهار سیگنال‌های IL-4 و IL-13، دوپیلومب باعث کاهش فعالیت سلول‌های Th2 و به دنبال آن کاهش التهاب و علائم بالینی مرتبط با بیماری‌های آسم و آتوبیک درماتیت می‌گردد.

کاهش التهاب سیستمیک:

• کاهش آزادسازی مدیاتورهای التهابی موجب بهبود علائم پوستی و تنفسی شده و به طور کلی پاسخ التهابی بدن را تعدیل می‌کند.

فارماکوکینتیک دوپیلومب

جذب:

• دوپیلومب به‌صورت تزریق زیرجلدی تجویز می‌شود؛ جذب آن به‌صورت تدریجی و با زمان پیک پلاسمایی بین ۷ تا ۱۰ روز صورت می‌گیرد.

توزیع:

• این دارو به‌طور گسترده در بافت‌های بدن توزیع شده و سطح بالایی از اتصال به پلاسمای پروتئینی (حدود 98–99٪) دارد.
• توزیع گسترده در بافت‌های التهابی از ویژگی‌های مهم آن محسوب می‌شود.

متابولیسم:

• به‌عنوان یک آنتی‌بادی IgG، دوپیلومب از طریق مسیرهای پروتئولیتیک (تجزیه پروتئینی) متابولیزه می‌شود؛
• مسیر متابولیکی عمدتاً توسط سلول‌های فاجوسیتیک انجام می‌شود و وارد چرخه بازتوزیع نمی‌شود.

دفع:

• حذف دوپیلومب از طریق فرایندهای فیزیولوژیکی تجزیه پروتئینی و دفع قطعات حاصل از تجزیه آن صورت می‌گیرد.
• نیمه‌عمر دارویی آن معمولاً بین ۱۲ تا ۲۰ روز گزارش شده است.

منع مصرف دوپیلومب

حساسیت شناخته‌شده:

• در بیمارانی که سابقه واکنش‌های آلرژیک شدید نسبت به دوپیلومب یا هر یک از اجزای فرمولاسیون آن دارند، استفاده از این دارو منع می‌شود.

بارداری و شیردهی:

• به دلیل اثرات تراتوژنیک احتمالی و عدم اطلاعات کافی در این زمینه، مصرف دوپیلومب در زنان باردار و شیرده توصیه نمی‌شود مگر با مشورت تخصصی.

عفونت‌های فعال:

• در بیماران با عفونت‌های فعال یا شرایط ایمنی ضعیف، استفاده از دوپیلومب باید با احتیاط و پس از ارزیابی دقیق صورت گیرد.

عوارض جانبی دوپیلومب

شایع (≥10%):

• التهاب محل تزریق: مشاهده در حدود 10–15% از بیماران.
• سردرد و خستگی: در حدود 10–12% از موارد گزارش شده است.

نسبتاً شایع (1–10%):

• عفونت‌های فوق‌سطحی پوستی: مانند فطرهای پوستی یا عفونت‌های موضعی در حدود 5–8%.
• کاهش اشتها و دردهای عضلانی: در حدود 3–7% از بیماران مشاهده شده است.

نادر (<1%):

• واکنش‌های آلرژیک شدید: شامل آنافیلاکسی یا شوک؛ بسیار نادر و نیازمند مدیریت فوری.
• تغییرات شدید در علائم سیستم ایمنی: که در کمتر از 1% از موارد گزارش شده‌اند.

تداخلات دارویی دوپیلومب

داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی:

• مصرف همزمان با داروهایی مانند متوترکسات یا کورتیکواستروئیدها ممکن است باعث تغییر در پاسخ ایمنی و اثر دوپیلومب شود.

واکسن‌های زنده:

• توصیه می‌شود قبل از تجویز واکسن‌های زنده، فاصله زمانی مناسب رعایت شود تا پاسخ ایمنی به دوپیلومب مختل نشود.

داروهای تنظیم‌کننده سیستم ایمنی:

• استفاده همزمان با سایر داروهای ایمونومدولاتور می‌تواند باعث تغییر در اثربخشی و یا افزایش عوارض جانبی گردد؛ بنابراین بررسی دقیق سابقه دارویی بیمار ضروری است.
• پزشکان باید تمامی داروهای مصرفی بیمار را پیش از تجویز دوپیلومب مرور و از تداخلات احتمالی آگاه شوند.

هشدار ها دوپیلومب

ریسک عفونت‌های پوستی و تنفسی:

• نظارت دقیق بر علائم عفونت، به‌ویژه عفونت‌های پوستی و تنفسی، ضروری است؛
• افزایش ریسک عفونت در برخی بیماران گزارش شده است.

واکنش‌های آلرژیک:

• احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک در برخی بیماران وجود دارد؛
• در صورت بروز علائم مانند تورم، سرخی شدید یا دشواری تنفس، فوراً به پزشک مراجعه شود.

پایش منظم بالینی:

• نظارت دوره‌ای بر علائم بالینی و ارزیابی عملکرد سیستم ایمنی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
• پایش منظم در بیماران مصرف‌کننده دوپیلومب جهت شناسایی زودهنگام عوارض احتمالی توصیه می‌شود.

تداخل با سایر درمان‌های ایمونومدولاتور:

• مصرف همزمان با داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی می‌تواند پاسخ درمانی را تغییر داده و خطر عوارض را افزایش دهد.

توصیه های دارویی دوپیلومب

1. برای پزشکان:

• تجویز دوپیلومب باید بر اساس وضعیت بالینی و سابقه حساسیت بیمار انجام شود؛
• شروع درمان با دوز توصیه‌شده و پایش منظم پاسخ درمانی، به ویژه در دوره‌های اولیه، از اهمیت بالایی برخوردار است.

• ارزیابی دقیق وضعیت عفونت‌های قبلی، سطح ایمونولوژیک و سابقه واکنش‌های آلرژیک؛
• نظارت مداوم بر علائم عفونت و واکنش‌های موضعی در محل تزریق توصیه می‌شود.

2. برای بیماران:

• دارو را طبق زمان‌بندی تعیین‌شده تزریق کنید و هرگونه تغییر در وضعیت عمومی یا بروز علائم غیرمعمول (مانند تورم یا دشواری تنفس) را به پزشک گزارش دهید.

• شرکت در جلسات نظارتی جهت ارزیابی اثربخشی درمان و انجام آزمایش‌های دوره‌ای بسیار مهم است؛
• رعایت توصیه‌های بهداشتی و پیشگیری از عفونت‌های پوستی به بهبود پاسخ درمانی کمک خواهد کرد.