لومفانترین یک مشتق دی کلروبنزیلیدین می باشد که به صورت خوراکی در ترکیب با artemether تجویز می شود و جهت درمان مالاریایی فالسیپروم غیر عارضه دار کاربرد دارد. یک شیزونتوسید خونی با بروز اثر نسبتاً آرام می باشد ولی نسبت به artemether مدت اثر طولانی تری دارد. Lumefantrine طی یک دوره 60 ساعته و با دوز 480 میلی گرم در ترکیب با 80 میلی گرم artemether تجویز می گردد و بعد از 8 ، 24 ، 36 ، 48 و 60 ساعت دوباره (تا دوز کلی 88/2 گرم و 48/0 گرم به ترتیب) تکرار می شود.
میزان زیست دستیابی لومفانترین متعاقب تجویز خوراکی آن متغیر است. جذب دارو بعد از یک تأخیر 2 ساعتی آغاز می شود و میزان زیست دستیابی در مصرف دارو با غذا به ویژه همراه با غذاهای غنی از چربی افزایش می یابد. اوج غلظت پلاسمایی بعد از 6 تا 8 ساعت رخ می دهد و تقریباً به طور کامل به پروتئین چسبندگی دارد. در کبد متابولیزه و در مدفوع دفع می شود. نیمه عمر حذف آن بین 4 تا 6 روز در بیماران مالاریایی گزارش شده است.
عوارض جانبی شایع عبارتند از: سردرد، سرگیجه، اختلالات خواب، طپش قلب، اختلالات گوارشی، میالژی و خستگی. این دارو باید در بیماران کبدی و کلیوی با دقت مصرف شود و الکتروکاردیوگرافی (ECG) و پتاسیم خون بیمار چک شود.
آتوواکوئون | کلروکین | هیدروکسی کلروکین |
مفلوکوئین | پریماکین | پریمتامین |
کنین | آرتسونات+سولفادوکسین+پریمتامین |
کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
---|