کنین

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف کنین

کینین در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم مقاوم به کلروکین یا در صورتی که ارگانیسم عامل، نا مشخص باشد یا انکه گونه های مختلف پلاسمودیوم در بروز بیماری دخالت داشته باشند، مصرف می شوند. این دارو همچنین در پیشگیری یا درمان گرفتگی شبانه عضلات پا ( ناشی از ارتریت ، دیابت، واریس، ترومبوفلیت و آترواسکلروز ) مصرف می شود.

مکانیسم اثر کنین

- اتصال به DNA و اختلال در همانندسازی و رونویسی DNA پلاسمودیوم
- کاهش جذب اکسیژن و متابولیسم کربوهیدرات
اثرات قلبی عروقی مشابه کینیدین

فارماکوکینتیک کنین

جذب: راحت، عمدتا از قسمت فوقانی روده کوچک
فراهمی زیستی:
افراد سالم %92-76
در مبتلایان به مالاریا افزایش جزئی میزان فراهمی زیستی
پیک سرمی:
کودکان سالم 2 ساعت، مبتلایان به مالاریا 4 ساعت
بزرگسالان سالم 4-2 ساعت، مبتلایان به مالاریا 11-1 ساعت
اتصال به پروتئین:
سالم %92-69، مبتلا به مالاریا %95-78
متابولیسم:
کبدی از طریق CYP450 (عمدتاCYP3A4 )
نیمه عمر:
کودکان سالم 3 ساعت، مبتلایان به مالاریا 12 ساعت
بزرگسالان سالم 13-10 ساعت
سالمندان سالم 18 ساعت
دفع: ادرار، مدفوع، بزاق (با اسیدی کردن ادرار، دفع کلیوی 2برابر می شود.)

منع مصرف کنین

این دارو در صورت وجود سابقه حساسیت مفرط به دارو ابتلای بیمار به هموگلوبینوری، وزوز گوش و نوریت چشمی ونیز برای پیشگیری از مالاریا نباید مصرف شود.

عوارض جانبی کنین

عوارض با درصد نامشخص:
قلبی عروقی: ظاهر شدن موج U در الکتروکاردیوگرام، فیبریلاسیون دهلیزی، بلوک دهلیزی بطنی، برادی‌کاردی، آریتمی قلبی، درد قفسه سینه، گرگرفتگی، التهاب عروق ناشی از ازدیاد حساسیت، افت فشار خون، اختلالات ریتم گرهی (nodal escape beats)، افت فشارخون وضعیتی، تپش قلب، طولانی شدن فاصله QT در الکتروکاردیوگرام، سنکوپ ، تاکی‌کاردی، تورساد دی پوینت، انقباضات زودرس تک کانونی بطن، گشادی عروق، فیبریلاسیون بطنی، تاکی‌کاردی بطنی
سیستم اعصاب مرکزی: تغییر سطح هوشیاری، آفازی (زبان پریشی)، آتاکسی، لرز، اغما، گیجی، دیس‌اورینتیشن (اختلال در تشخیص موقعیت)، سرگیجه، دیستونی (انقباض غیرعادی)، سردرد، بی قراری، تشنج، سرگیجه
پوستی: درماتیت تماسی آلرژیک، درماتیت بللوس (ضایعات مشابه بندزدگی)، افزایش تعریق، درماتیت اکسفولیاتیو، اریتم مولتی فرم، خارش، نکروز پوستی (گوش، بینی، مناطق دیستال دست و پا)، حساسیت به نور، راش پوستی (راش پاپولار، راش شبیه به دانه های مخملک، کهیر)، سندرم استیونس جانسون، نکروز توکسیک اپیدرمال
غدد درون ریز و متابولیسم: افت قندخون
گوارشی: درد شکمی، بی اشتهایی، اسهال، التهاب مری، التهاب معده، تهوع، استفراغ
ادراری تناسلی: هموگلوبین آزاد در ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: آگرانولوسیتوز، آنمی آپلاستیک، اختلالات انعقادی خون، کبودی، انعقاد داخل عروقی منتشر، همولیز (تب آب سیاه یا مالاریای بدخیم)، آنمی همولیتیک، سندرم اورمیک همولیتیک، خونریزی، افت پروترومبین، ترومبوسیتوپنی ایمونولوژیک (ITP)، لکوپنی، نوتروپنی، پان سیتوپنی (کاهش تمام سلول های خون)، پتشی، ترومبوسیتوپنی، پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک (TTP)
کبدی: اختلال عملکرد کبدی، هپاتیت گرانولوماتوز، هپاتیت، یرقان
ازدیاد حساسیت: واکنش ازدیاد حساسیت
ایمونولوژی: توسعه آنتی بادی (لوپوس آنتی کواگولانت)
عصبی، عضلانی و اسکلتی: سندرم شبه لوپوس، درد عضلانی، لرزش، ضعف
چشمی: نابینایی، تاری دید (با/بدون اسکوتوما یا نقطه سیاه در میدان دید)، دوبینی، گشادی مردمک، شب کوری، التهاب عصب بینایی، هراس از نور، تغییر در دید رنگ، کاهش بینایی، کاهش میدان دید
گوشی: اختلالاتشنوایی، ناشنوایی، وزوز گوش
کلیوی: نفریت حاد بینابینی، نارسایی کلیه، بی کفایتی کلیه
تنفسی: آسم ، تنگی نفس، ادم ریوی
متفرقه: تب

تداخلات دارویی کنین

*مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP3A4
- سوبسترای Pg-p
- مهار کننده Pg-p (ضعیف)
- تشدید هیپوگلیسمی
- کاهش آستانه تشنج
- تشدید سمیت گوشی
- افزایش فاصله PR
- افزایش فاصله QT (شناخته شده)
- ترکیبات حساس به pH ادرار

تداخلات رده X (پرهیز):
آنتی اسیدها، فرآورده های ترکیبی ضد ویروس هپاتیت سی، آرتمتر، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کانیواپتان، دمپریدون، انترکتینیب، فکسینیدازول [INT]، فلوپنتیکسول، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، هالوفانترین، ایدلالیسیب، لاسمیدیتان، لفامولین، لوپیناویر، لومفانترین، مفلوکین، موکسی فلوکساسین (سیستمیک)، داروهای بلاک کننده عصبی- عضلانی، نیلوتینیب، پازوپانیب، پیموزاید، پیپراکین، پوساکونازول، پروبوکل، مهارکننده های قوی CYP3A4 طولانی کننده QT (با خطر ریسک متوسط)، کوئتیاپین، ریبوسیکلیب، ریفامپین، ریمگپنت، ریتوناویر، اسپارفلوکساسین، تیوریدازین، توپوتکان، وین کریستین (لیپوزومال)

کاهش اثرات کینین توسط داروها:
آنتی اسیدها، بوسنتان، کاربامازپین، القا کننده های CYP3A4 (متوسط و قوی)، دابرافنیب، دفراسیروکس، انزالوتامید، اردافیتینیب، فوس فنی توئین، لوپیناویر، میتوتان، نویراپین، القا کننده های P-gp/ABCB1، فنوباربیتال، فنی توئین، کینولون ها، ریفامپین، ریتوناویر، ساریلومب، سیلتوکسی مب، تنباکو (تدخین)، توسیلیزومب

افزایش اثرات داروها توسط کینین:
آفاتینیب، آمیودارون، آمی سولپرید (تزریقی)، داروهای ضدجنون (فنوتیازین ها)، آرسنیک تری اکسید، آستمیزول، آزیترومایسین (سیستمیک)، بداکیلین، بپریدیل، بتریکسابان، بیلاستین، داروهای کاهنده فشارخون، برنتوکسیمب ودوتین، کاربامازپین، سلیپرولول، کلروکین، کلرپرومازین، سیزاپراید، سیتالوپرام، کلاریترومایسین، کلوفازیمین، کلوزاپین، کلشی سین، سوبستراهای CYP2D6 (خطر بالا با مهار کننده ها)، دابیگاتران اتکسیلات، داپسون (سیستمیک و موضعی)، داساتینیب، دلامانید، دیگوکسین، دمپریدون، فرآورده های حاوی دوکسپین، دوکسوروبیسین (متداول)، دروندارون، دروپریدول، ادوکسابان، اریترومایسین (سیستمیک)، اس سیتالوپرام، اورولیموس، فلکاینید، فلوکونازول، فلوپنتیکسول، گادوبنات دی مگلومین، هالوپریدول، گیاهان (با خاصیت کاهش فشارخون)، مهار کننده های HMG-CoA ردوکتاز (استاتین ها)، داروهای مرتبط با کاهش قند خون، اینوتوزومب اوزوگامیسین، لاروترکتینیب، بیهوش کننده های موضعی، لوفکسیدین، لومفانترین، مفلوکین، میدستاورین، موکسی فلوکساسین (سیستمیک)، نالدمدین، نالوکسگل، داروهای بلاک کننده عصبی- عضلانی، نیلوتینیب، الانزاپین، اندانسترون، اسیمرتینیب، پازوپانیب، پنتامیدین (سیستمیک)، سوبستراهای P-gp/ABCB1، فنوباربیتال، پیلسیکاینید، پیموزاید، پیپراکین، پریلوکائین، پروبوکل، پروکالوپراید، کوئتیاپین، رانولازین، ریبوسیکلیب، ریفاکسیمین، ریمگپنت، ریسپریدون، ریتوناویر، سیلودوسین، سدیم نیتریت، سدیم استیبوگلوکونات، اسپارفلوکساسین، تالازوپاریب، تگاسرود، مشتقات تئوفیلین، تیوریدازین، توپوتکان، آبروگپنت، ومورافنیب، ونتوکلاکس، وین کریستین (لیپوزومال)، آنتاگونیست های ویتامین کا

افزایش اثرات کینین توسط داروها:
داروهای قلیایی کننده، آندروژن ها، داروهای ضد دیابت، فرآورده های ترکیبی ضد ویروس هپاتیت سی، اپرپیتانت، آرتمتر، سایمتیدین، کانیواپتان، مهار کننده های CYP3A4 (متوسط و قوی)، داپسون (سیستمیک)، دوولیسیب، انکورافنیب، انترکتینیب، اردافیتینیب، اریترومایسین (سیستمیک)، فکسینیدازول [INT]، فینگولیمود، فلوکونازول، فوس اپرپیتانت، فوس نتوپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، جمی فلوکساسین، گیلتریتینیب، هالوفانترین، گیاهان (با خاصیت کاهش قندخون)، ایدلالیسیب، لاروترکتینیب، لاسمیدیتان، لفامولین، فرآورده های حاوی لووفلوکساسین (سیستمیک)، قارچ میتیک، مفلوکین، متادون، میفپریستون، مهار کننده های مونو آمین اکسیداز، نتوپیتانت، نیتریک اکسید، پالبوسیکلیب، پگویسومانت، مهار کننده های P-gp/ABCB1، پوساکونازول، پروپافنون، پروتیونامید، عوامل طولانی کننده فاصله QT (با خطر نامشخص - پرهیز/احتیاط)، آنتی آریتمی های رده IA و III طولانی کننده فاصله QT(بیشترین خطر)، مهار کننده های کیناز طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای متفرقه طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، مهار کننده های متوسط و قوی CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (با خطر متوسط)، کینولون ها، رانولازین، ریتوناویر، سالیسیلات ها، SSRIها، سیمپرویر، استری پنتول، تلیترومایسین، تتراسایکلین (سیستمیک)

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها کنین

1- لازم است قبل از شروع درمان، سابقه آلرژی بیمار و سطح کراتینین ارزیابی شود.
2- CBC، شمار پلاکت ها، سطح گلوکز خون و عملکرد کبدی پایش گردد.
3- الکتروکاردیوگرام و معاینات چشمی انجام گیرد.
4- در صورت تزریق دارو، فشار خون ارزیابی گردد.
- در آریتمی های قلبی( به دلیل اثرات شبه کینیدین) و میاستنی گراویس با احتیاط مصرف شود.

توصیه های دارویی کنین

1- برای کاهش تحریک گوارشی ناشی از دارو بهتر است آن را با غذا یا بعد از آن مصرف کرد.
2- این دارو بیش از مقدار تجویز شده نباید مصرف شود.
3- دوره درمان با این دارو باید کامل شود.
4- در صورت بروز تاری دید یا هر گونه اختلال بینایی باید احتیاط شود.