استارچ

معرفی استارچ 

استارچ یک داروی تزریقی است که برای افزایش حجم خون در شرایطی مانند شوک هیپوولمیک یا جراحی‌های بزرگ استفاده می‌شود. این دارو با حفظ مایعات در رگ‌های خونی، به بهبود جریان خون و اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها کمک می‌کند.

اگر شما یا یکی از نزدیکانتان تحت درمان با استارچ هستید، مهم است که علائم آلرژیک مانند خارش یا تنگی نفس را جدی بگیرید و بلافاصله به پزشک اطلاع دهید. این دارو معمولاً در بیمارستان و تحت نظارت پزشکی تجویز می‌شود.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف استارچ

• جایگزین پلاسما: در درمان شوک هیپوولمیک یا کاهش حجم خون.
• تثبیت حجم خون: در جراحی‌های بزرگ یا شرایطی که نیاز به حفظ حجم خون است.
• درمان کمبود آلبومین: به عنوان جایگزین موقت در بیماران با سطح پایین آلبومین.
• پیشگیری از افت فشار خون: در بیماران تحت دیالیز یا جراحی.

مکانیسم اثر استارچ

استارچ یک پلی‌ساکارید با وزن مولکولی بالا است که به عنوان یک کلوئید مصنوعی عمل می‌کند. این ماده با افزایش فشار انکوتیک پلاسما، مایعات را در فضای عروقی نگه می‌دارد و حجم خون را افزایش می‌دهد. این اثر باعث بهبود جریان خون و اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها می‌شود.

فارماکوکینتیک استارچ

جذب:

توزیع:

متابولیسم:

دفع:

منع مصرف استارچ

• حساسیت به استارچ یا هر یک از اجزای فرمولاسیون.
• نارسایی شدید کلیوی: به دلیل خطر تجمع استارچ و افزایش فشار خون.
• هایپرولمی شدید: در بیماران با حجم خون بیش از حد.

عوارض جانبی استارچ

شایع (۱۰-۱٪):

• خارش
• کهیر
• افزایش فشار خون

نادر (کمتر از ۱٪):

• واکنش‌های آلرژیک شدید
• اختلالات انعقادی
• نارسایی کلیوی

تداخلات دارویی استارچ

• داروهای ضد انعقاد: مانند هپارین (افزایش خطر خونریزی).
• داروهای فشار خون: مانند دیورتیک‌ها (کاهش اثربخشی).
• داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی: مانند سیکلوسپورین (کاهش اثربخشی).

هشدار ها استارچ

• نارسایی کلیوی: در بیماران با اختلالات کلیوی، نظارت دقیق بر عملکرد کلیه ضروری است.
• اختلالات انعقادی: استارچ ممکن است باعث کاهش فاکتورهای انعقادی و افزایش خطر خونریزی شود.
• واکنش‌های آلرژیک: در صورت بروز علائم آلرژیک، مصرف دارو باید قطع شود.

توصیه های دارویی استارچ

برای بیماران:

• استارچ به صورت داخل وریدی توسط پزشک تجویز می‌شود.
• در صورت بروز علائم آلرژیک مانند خارش یا تنگی نفس، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

برای پزشکان:

• دوز معمول: ۵۰۰-۱۰۰۰ میلی‌لیتر در روز، بسته به شرایط بیمار.
• در بیماران با اختلالات کلیوی یا انعقادی، دوز باید تنظیم شود.