فلوناریزین یک دارو است که معمولاً برای پیشگیری از سردردهای میگرنی و درمان سرگیجه استفاده می‌شود. این دارو به دسته داروهای آنتاگونیست کلسیم تعلق دارد که با تأثیر بر عروق خونی و سلول‌های عصبی، به کاهش سردردهای میگرنی و علائم سرگیجه کمک می‌کند. فلوناریزین همچنین می‌تواند در درمان اختلالات مرتبط با سیستم تعادلی (مثل سرگیجه) و برخی از بیماری‌های عروقی نیز مفید باشد.
پیشگیری از سردردهای میگرنی
فلوناریزین برای کاهش تعداد و شدت سردردهای میگرنی استفاده می‌شود. این دارو به‌ویژه در افرادی که سردردهای میگرنی مزمن دارند، مفید است.
درمان سرگیجه
برای درمان سرگیجه‌های مرتبط با اختلالات سیستم تعادلی یا اختلالات وستیبولار که منجر به احساس چرخش یا بی‌ثباتی می‌شوند، استفاده می‌شود.
اختلالات عروقی محیطی
در بعضی موارد برای بهبود جریان خون در عروق محیطی، مانند بیماری رینود و مشکلات دیگر مربوط به جریان خون در دست‌ها و پاها به‌کار می‌رود.
مکمل درمان در صرع
فلوناریزین در برخی موارد به‌عنوان درمان کمکی در کنترل حملات صرعی استفاده می‌شود.
پیشگیری از میگرن: مطالعات نشان داده‌اند که فلوناریزین می‌تواند تا ۳۰-۵۰ درصد تعداد حملات میگرنی را کاهش دهد.
سرگیجه: در درمان سرگیجه‌های ناشی از اختلالات وستیبولار، فلوناریزین می‌تواند به کاهش علائم کمک کند و بسیاری از بیماران گزارش بهبود می‌دهند.
موارد عروقی: در بیماران مبتلا به بیماری‌های عروقی محیطی، این دارو می‌تواند جریان خون را بهبود بخشد و علائم مرتبط با دردهای عروقی را کاهش دهد.
پیشگیری از میگرن:
بزرگسالان: ۱۰ میلی‌گرم یک‌بار در شب
کودکان: ۵ میلی‌گرم یک‌بار در شب (بسته به دستور پزشک)
درمان سرگیجه:
معمولاً ۱۰ میلی‌گرم یک‌بار در روز، مصرف قبل از خواب
اختلالات عروقی محیطی:
بزرگسالان: ۱۰ میلی‌گرم یک‌بار در شب
مکمل درمان در صرع:
بسته به تجویز پزشک، معمولاً ۵ تا ۱۰ میلی‌گرم در روز
اختلالات حرکتی: استفاده طولانی‌مدت ممکن است باعث بروز علائمی شبیه پارکینسونیسم (لرزش و اختلالات حرکتی) شود.
افزایش وزن: برخی از بیماران ممکن است افزایش وزن را تجربه کنند.
خواب‌آلودگی: مصرف طولانی‌مدت ممکن است باعث خواب‌آلودگی یا اختلالات خواب شود.
فلوناریزین با مسدود کردن کانال‌های کلسیمی در سلول‌ها، باعث کاهش انقباضات عروقی و عضلات می‌شود. این امر به کاهش فشار در عروق خونی و همچنین به کاهش فعالیت عصبی در مغز کمک می‌کند، که در نتیجه سردرد و سرگیجه کاهش می‌یابد.
خواب‌آلودگی: این عارضه معمولاً در آغاز درمان مشاهده می‌شود. برای کاهش اثرات آن، دارو بهتر است قبل از خواب مصرف شود.
افزایش وزن: برخی بیماران ممکن است افزایش وزن تجربه کنند که مدیریت آن با رژیم غذایی مناسب و ورزش می‌تواند کمک‌کننده باشد.
اختلالات گوارشی: مصرف دارو همراه با غذا می‌تواند عوارض گوارشی مانند تهوع را کاهش دهد.
داروهای کاهنده فشار خون: مصرف فلوناریزین همراه با داروهای کاهنده فشار خون می‌تواند اثر این داروها را تشدید کند.
الکل: مصرف الکل می‌تواند خواب‌آلودگی ناشی از فلوناریزین را تشدید کند.
غذا: مصرف فلوناریزین همراه با غذا ممکن است به کاهش عوارض گوارشی کمک کند.
پزشک خود را از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید، از جمله داروهای بدون نسخه، مطلع کنید تا از تداخلات دارویی جلوگیری شود.
بیماری‌ها: این دارو در بیماری‌هایی مانند بیماری‌های کبدی یا کلیوی باید با احتیاط مصرف شود.
بارداری: استفاده از فلوناریزین در دوران بارداری باید تنها با تجویز پزشک انجام شود.
شیردهی: مصرف فلوناریزین در دوران شیردهی باید با احتیاط باشد زیرا ممکن است وارد شیر مادر شود.
رده سنی: مصرف فلوناریزین در کودکان باید تحت نظر پزشک صورت گیرد.
قرص: فلوناریزین معمولاً به شکل قرص ۱۰ میلی‌گرم در دسترس است. مصرف باید طبق دستور پزشک انجام گیرد و معمولاً بهتر است قبل از خواب مصرف شود.
شکل مایع: در برخی موارد، دارو به شکل مایع نیز وجود دارد که باید طبق تجویز پزشک مصرف شود.
دارو باید در دمای اتاق (حدود ۲۵ درجه سانتی‌گراد) و دور از نور مستقیم و رطوبت نگهداری شود.
از دسترس کودکان دور نگه داشته شود.
اگر یک دوز از دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، مگر اینکه زمان مصرف دوز بعدی نزدیک باشد. در این صورت، از دو برابر کردن دوز پرهیز کنید.
پس از درمان با فلوناریزین، نظارت منظم بر علائم و عوارض جانبی لازم است.
در صورت بروز هرگونه عوارض غیرمعمول یا پیشرفت علائم، به پزشک مراجعه کنید.
از مصرف الکل و غذاهای سنگین قبل از مصرف دارو خودداری کنید.
مصرف غذاهای حاوی کافئین ممکن است اثرات دارو را کاهش دهد.
در صورت مصرف مکمل‌های غذایی یا ویتامین‌ها، باید از پزشک خود در خصوص تداخلات احتمالی مشاوره بگیرید.
در صورت بروز علائم پارکینسونیسم مانند لرزش یا مشکلات حرکتی، مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی باید با احتیاط انجام شود.
فلوناریزین ممکن است بر برخی آزمایشات خون مانند تست‌های عملکرد کبد تأثیر بگذارد. به پزشک خود اطلاع دهید که فلوناریزین مصرف می‌کنید.
اثرات دارو معمولاً پس از یک تا دو هفته مصرف منظم ظاهر می‌شود، اما اثرات کامل ممکن است چندین هفته طول بکشد.
فلوناریزین به‌طور عمومی دارویی با پتانسیل پایین وابستگی است و در صورتی که طبق دستور پزشک مصرف شود، خطر اعتیاد ندارد.
تأثیرات فلوناریزین می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به میگرن و سرگیجه کمک کند و به کاهش اضطراب و استرس ناشی از این شرایط منجر شود.
استفاده طولانی‌مدت ممکن است به مشکلات حرکتی و افزایش وزن منجر شود، بنابراین نظارت منظم بر بیمار ضروری است.
خانواده و اطرافیان باید از تغییرات رفتاری یا عوارض جانبی دارو آگاه باشند و در صورت مشاهده هرگونه علائم نگران‌کننده، به پزشک مراجعه کنند.
در کنار مصرف فلوناریزین، درمان‌های مکمل مانند تغییرات سبک زندگی و رژیم غذایی مناسب می‌تواند به بهبود وضعیت بیمار کمک کند.
قطع ناگهانی فلوناریزین می‌تواند باعث برگشت علائم اولیه شود. همیشه قبل از قطع دارو با پزشک خود مشورت کنید.
فلوناریزین مشابه داروهای دیگری مانند کلونازپام است، اما فلوناریزین عوارض جانبی کمتری دارد.
رعایت یک سبک زندگی سالم شامل خواب کافی، تغذیه مناسب، و ورزش منظم می‌تواند به اثربخشی دارو کمک کند.
جواب: فلوناریزین باید تنها طبق تجویز پزشک مصرف شود. استفاده خودسرانه ممکن است باعث بروز عوارض جانبی و کاهش اثربخشی دارو شود.
جواب: بله، فلوناریزین ممکن است با برخی درمان‌های طب سنتی یا مکمل‌های گیاهی تداخل داشته باشد. حتماً پزشک خود را از تمام داروها و درمان‌هایی که استفاده می‌کنید مطلع کنید.
جواب: فلوناریزین می‌تواند در برخی بیماران قلبی موثر باشد، اما در بیمارانی که دارای بیماری‌های شدید قلبی هستند، ممکن است به احتیاط نیاز باشد. حتماً قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
جواب: در صورتی که مدتی دارو را مصرف نکردید، بهترین کار این است که با پزشک خود مشورت کنید تا دستور مصرف مجدد را دریافت کنید.
جواب: بله، فلوناریزین ممکن است باعث خواب‌آلودگی شود. برای جلوگیری از بروز این مشکل، بهتر است دارو را در شب و قبل از خواب مصرف کنید.
جواب: مصرف طولانی‌مدت فلوناریزین ممکن است با برخی عوارض مانند افزایش وزن یا تغییرات در الگوی خواب همراه باشد. اما در صورت رعایت دستور پزشک، خطرات آن معمولاً کم است.
جواب: اگر حساسیت به فلوناریزین یا هر یک از ترکیبات دارویی آن دارید، نباید آن را مصرف کنید. همچنین، در صورت داشتن مشکلات شدید کبدی یا کلیوی، باید مصرف آن را متوقف کنید.
جواب: فلوناریزین به طور خاص برای درمان اضطراب طراحی نشده است، اما ممکن است در برخی موارد به بهبود علائم مرتبط با اضطراب و سرگیجه کمک کند.
جواب: بله، مصرف الکل همراه با فلوناریزین می‌تواند خطر خواب‌آلودگی و سایر عوارض جانبی را افزایش دهد. از مصرف الکل در طول درمان با این دارو خودداری کنید.
جواب: مصرف فلوناریزین در کودکان باید تحت نظر پزشک باشد. این دارو معمولاً برای کودکان توصیه نمی‌شود، مگر در موارد خاص و با دستور پزشک.
فلوناریزین یک آنتاگونیست انتخابی کانال‌های کلسیمی نوع L و T است که اثرات آن بر سیستم عصبی مرکزی و محیطی شامل موارد زیر است:
استفاده از فلوناریزین در برخی از شرایط پزشکی و برای برخی از گروه‌های بیماران ممنوع یا با احتیاط بالا همراه است. در ادامه، فهرست موارد منع مصرف به‌صورت تخصصی و تیتر‌وار ارائه می‌شود:
| کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
|---|---|---|---|---|---|
| 08143 |
قرص فلوناریزین |
||||
| 08334 |
کپسول فلوناریزین |
||||
| 05947 |
قرص فلوناریزین |
اسامی تجاری موجود در ایران |
|||
| نام تجاری | |||
|---|---|---|---|
|
قرص سیبلیوم 5 میلی گرم
|
|||
| Brand names | |||
|---|---|---|---|
|
SIBELIUM 5 mg Tablet
|
|||
.gif)
.gif)
