نوسینرسن

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف نوسینرسن

-آتروفی عضلانی-نخاعی؛ SMA

نوسینرسن دارویی از دسته‌ی الیگونوکلئوتیدهای آنتی سنس (ASO)می‌باشد. این داروهای نوترکیب قطعاتی از DNA و RNA هستند که می‌توانند در کنترل سطوح پروتئین در سلول ها استفاده شوند و جهت پیشگیری از پیشرفت بیماری‌های مهمی از جمله SMA مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و استفاده می‌شوند.
نوسینرسین یکی از معروف‌ترین داروهای این دسته‌است که در موارد آتروفی عضلانی-نخاعی جهت تزریق داخل نخاعی تجویز می‌شود.
این دارو به نام تجاری اسپینرازا معروف است و اولین دارو با تاییدیه FDA جهت درمان SMA می‌باشد. به صورت محلول تزریقی ۱۲میلی‌گرمی در ۰/۵ میلی‌لیتر جهت تزریق داخل نخاعی عرضه می‌شود.

مکانیسم اثر نوسینرسن

درمان آتروفی عضلانی نخاعی ناشی از جهش در کروموزوم 5q که منجر به کمبود پروتئین مربوط به نورون حرکتی بقا (SMN) می‌شود، با اتصال به یک توالی خاص در اینترون پایین دست اگزون 7 از رونوشت اسید ریبونوکلئیک (mRNA) پیام رسان SMN2 و افزایش تولید پروتئین SMN با زنجیره‌ی کامل توسط این دارو انجام می‌شود.

فارماکوکینتیک نوسینرسن

متابولیسم: از طریق هیدرولیز به واسطه ی اگزونوکلئاز (3'- و 5')
نیمه عمر حذف: ترمینال(دامنه متوسط):مایع مغزی نخاعی:۱۳۵تا۱۷۷روز، پلاسما:۶۳تا۸۷روز

مدت زمان پیک:(دامنه متوسط):۱/۷تا۶ساعت
دفع:ادرار

منع مصرف نوسینرسن

-حساسیت مشخص یا موارد مشکوک به حساسیت به نوسینرسن یا هر یک‌از اجزای فرمولاسیون
-عفونت یا التهاب در محل تزریق

موارد احتیاط:
-نارسایی کلیوی
-بیمار با ریسک بالای خونریزی

عوارض جانبی نوسینرسن

عوارض شایع:
سردرد، یبوست، استفراغ، تغییرات در دوره‌ی رشد دندان‌ها، پروتئین‌اوری(۵۸درصد)، ترومبوسیتوپنی، کمردرد، عفونت تنفسی تحتانی، آتلکتازی، تب(۴۳درصد)، غش کردن، کاهش وزن، نفخ، عفونت مجاری ادراری، آلرژی فصلی، عفونت گوش، احتقان تنفسی، خونریزی بینی ، پیشرفت آنتی‌با‌دی
عوارض جدی:
پروتئین‌اوری(۵۸درصد)، ناهنجاری انعقادی، سمیت کلیوی، هایپوناترمی،ترومبوسیتوپنی، عفونت تنفسی تحتانی، آتلکتازی، احتقان تنفسی، تب(۴۳درصد)، غش کردن، آنژیوادم، مننژیت آسپتیک، هیدروسفالی، واکنش‌های بیش‌حساسیتی، راش ماکولوپاپولار، مننژیت، عفونت جدی، راش پوستی

تداخلات دارویی نوسینرسن

تداخل معناداری گزارش نگردیده‌است.

هشدار ها نوسینرسن

-این دارو تنها برای تزریق داخل نخاعی می‌باشد. به همین دلیل اصول تزریق و رعایت پروتکل‌های تزریق بسیار حائزاهمیت است.
-انستیتوی اقدامات دارویی ایمن (ISMP) این دارو(جهت تجویز داخل نخاعی) را در لیست داروهای پرخطر که در صورت مصرف اشتباه می‌تواند آسیب های قابل توجهی برای بیمار به همراه داشته‌باشد، قرار داده‌است.
-ناهنجاری های انعقادی و ترومبوسیتوپنی (از جمله ترومبوسیتوپنی حاد شدید)، با برخی از الیگونوکلئوتیدهای آنتی سنس گزارش شده است.

توصیه های دارویی نوسینرسن

-تزریق نوسینرسن معمولاً در ابتدا به فاصله ی هر ۱۴روز (سه دوز اول) و سپس هر ۳۰روز انجام‌می‌شود.تزریق جهت درمان نگهدارنده هر ۴ماه یک بار انجام می‌شود.
-نوسینرسن فقط برای تزریق داخل نخاعی می‌باشد. پیش از تزریق لازم است ویال به دمای اتاق برسد.این کار را با خروج دارو از یخچال انجام دهید اما از گرم‌کردن ویال خودداری کنید. قبل از تزریق، ۵ میلی لیتر مایع مغزی نخاعی را خارج کنید. سپس تزریق به صورت بولوس داخل نخاعی به مدت ۱ تا ۳ دقیقه انجام شود.
-از تزریق این دارو در مناطقی که علائم عفونت یا التهاب دارند، خودداری شود.
-ویال نوسینرسین در دمای ۲تا۸درجه سانتی‌گراد در کارتن اصلی خودش، دور از تابش نور مستقیم نگهداری شود.از فریزکردن دارو خودداری شود، ویال‌های باز نشده را می‌توان در دمای ۳۰ درجه سانتی‌گراد (۸۶ درجه فارنهایت) یا کمتر از آن، تا ۱۴ روز در کارتن اصلی، دور از نور نگهداری کرد. در صورت لزوم، ویال های دست نخورده در کارتن اصلی را می توان از یخچال خارج کرد و به یخچال بازگرداند.
-چنانچه ویال از کارتن اصلی خارج شد، مجموع ساعت های مجاز برای نگهداری خارج از یخچال (دمای ۲۵درجه) نباید از ۳۰ساعت تجاوز کند.
-در صورت خارج کردن دارو از ویال(آماده جهت تزریق)، تزریق باید حداکثر در مدت ۴ساعت، انجام شود. هر مقدار اضافی و‌مصرف نشده‌ی داروی باقی مانده، دور ریخته شود.
-از آنجا که ریسک عوارض خونریزی دهنده در مدت درمان با این داروها افزایش می‌یابد، قبل از هر تزریق و در صورت نیاز، شمارش پلاکت و تست‌های انعقادی (PT/aPTT) انجام شود.
-سمیت کلیوی از جمله گلومرونفریت بالقوه کشنده در بعضی موارد مصرف اولیگونوکلئوتیدها، مشاهده گردیده‌است. به همین منظور انجام آزمایش تشخیص کمی نقطه‌ای پروتئین در ادرار (ترجیحا با استفاده از اولین ادرار صبحگاهی) پیش از شروع درمان و قبل از هر بار تزریق لازم می‌باشد. در موارد با غلظت پروتئین ادرار بیشتر از ۰/۲ گرم در لیتر، تکرار آزمایش و ارزیابی های بیشتر انجام شود.
-طبق توصیه‌ی کارخانه‌ی سازنده، تصمیم به ادامه یا قطع شیردهی در مدت درمان با این دارو وابسته به ارزیابی میزان خطری که متوجه شیرخوار می‌شود و منفعتی که از شیر مادر می‌برد و همچنین منفعت مادر در درمان با این دارو، می‌باشد.