دیاژنیکس® یک داروی خوراكي کاهنده قند خون است و به عنوان یک داروی کاهنده قند خون در کنار ورزش و رژیم غذایی در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز میگردد.
دیاجنیکس چیست؟
دیاژنیکس® نام تجاری داروی لیناگلیپتین است و توسط شرکت داروسازی تهرانشیمی تولید میشود. دیاژنیکس® یک داروی خوراكي کاهنده قند خون از دسته مهارکنندههای دیپپتیدیتلپپتیداز 4 است و به عنوان یک داروی کاهنده قند خون در کنار ورزش و رژیم غذایی در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز میگردد.
دیاژنیکس® با مهار آنزیم دیپپیدیلپپتیداز4 مانع از تجزیه هورمون اینکرتین در بدن میشود. اینکرتین به نام پپتید شبه گلوکاگون1 شناخته میشود و فاکتوری است که میتواند با کنترل ترشح انسولین و کاهش ترشح گلوکاگون بر روی تنظیم گلوکز موثر باشد. بعلاوه، می تواند به تنهایی یا در ترکیب با داروهای کاهنده قند خون دیگری همچون متفورمین و امپاگلیفلوزین استفاده شود. احتمال افت قند خون نیز پس از مصرف دیاژنیکس® تقریبا وجود ندارد. دیاژنیکس به خوبی تحمل میشود و برهمکنش قابل ملاحظهای نیز با داروهای دیگر ندارد. افزون بر این، اثر منفی و نامطلوبی بر وزن بیماران مبتلا به دیابت نخواهد داشت. سهولت در مصرف (یکبار در روز)، احتمال بروز برهمکنش با داروهای دیگر و بیخطر بودن آن برای بیماران قلبی و عروقی، دیاژنیکس® را گزینهای بسیار مناسب برای درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 کرده است. همچنین، مبتنی بر مطالعات انجام گرفته، داروی دیاژنیکس ® در بیماران مبتلا به اختلالات کلیوی (با هر درجه ای از بیماری)، نارسایی کبدی و نیز سالمندان یا افراد چاق قابلیت تجویز دارد.
شیوه تجویز
دیاژنیکس ® طبق دستور پزشک با زمانبندي معین باید مصرف شود. همچنین، تجویز این دارو به صورت همراه با غذا یا بدون صرف وعده غذایی امکان پذیر است.
موارد منع مصرف
در صورت بروز واکنش های آلرژیک مصرف داروی دیاژنیکس® ممنوع است. دیاژنیکس® در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک یا درمان کتواسیدوزیس دیابتیک نباید تجویز گردد. همچنین، تجویز این دارو در بیماران با سابقه پانکراتیت مطالعه نشده است و مصرف دیاژنیکس® در این بیماران توصیه نمی شود.
تجویز در افراد با شرایط خاص
اثربخشی و بیخطری داروی دیاژنیکس® در کودکان زیر 18 سال به اثبات نرسیده است. بنابرین این دارو در کودکان نباید تجویز شود. همچنین، این دارو به منظور کنترل قند خون در زنان باردار و دوره شیردهی قابلیت تجویز ندارد.
عوارض جانبی شایع
هر دارو به موازات اثرات درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته نیز شود. از مهمترین عوارض جانبی این دارو می توان نازوفارنژیت یا عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی را نام برد.
احتیاط و هشدار
در صورت بروز پانکراتیت و مشکوک بودن بیمار، درمان باید متوقف گردد. در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، پزشک ملزم است خطر و مزیت های دارو را بررسی کرده و به صورت پیوسته مانیتورینگ مداوم را برای بیمار مد نظر قرار دهد. در صورت بروز هیپوگلیسمی (افت قند خون) با مصرف همزمان داروهایی چون سولفونیل اوره یا انسولین، دوز داروهای مربوطه (وابسته به انسولین) باید کاهش یابد تا ریسک افت قند خون نیز به کمترین میزان خود برسد. در صورت بروز واکنش های آالرژیک درمان باید متوقف گردد و طبق صلاحدید پزشک از داروی جایگزین استفاده شود. در صورت بروز آرترالژیا (درد های مفصلی شدید) درمان باید متوقف گردد.
مهمترین تداخلات دارویی
اثر داروی دیاژنیکس® ممکن است در ترکیب با داروهایی چون ریفامپین یا القا کننده های CYP3A4 یا P-glycoproteinها کاهش پیدا کند. لذا، تحت چنین شرایطی استفاده از داروهای جایگزین الزامی است.
References
Drugs (2017) 77:209–224 DOI 10.1007/s40265-016-0686-9.
Nutrition, Metabolism and Cardiovascular Diseases. Volume 26, Issue 4, April 2016, Pages 273-284.
FDA approved label. Reference ID: 4583067.
Diabetol Metab Syndr. 2013; 5: 25