جودوسر

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف جودوسر

نام انگلیسی: Oat, Oat herb
یولاف از نظر طب سنتی گرم و خشک محسوب می شود و مصلح آن کتیرا است. البته از نظر طب قدیم ایران این گیاه معتدل است. یعنی نه سرد و نه گرم است. این گیاه تقویت کننده، مدر، ملین، مسکن، التیام دهنده زخم ها، مقوی اعصاب، محرک و ضد عفونی کننده، تونیک و مقوی برای قلب و خون، کاهنده کلسترول خون، ضد سرطان و کاهش دهنده فعالیت غده تیروئید است. همچنین از این گیاه در عفونت مجاری تنفسی، حساسیت و آلرژی، کمبود ویتامین C و اسهال استفاده می شود. گیاه جو دوسر در درمان روماتیسم نیز مفید است. جوشانده این گیاه در درمان بیماری های پوستی و اخلاط خونی مفید است. استفاده روزانه از این گیاه در لاغر شدن مؤثر است (5-3).

مکانیسم اثر جودوسر

تحقیقات نشان داده است که یولاف یا جو دوسر برای درمان بی خوابی، افسردگی و فشارهای روانی و عصبی مفید است و همچنین در درمان زخم هایی که دیر خوب می شوند مؤثر است.مطالعات پژوهشگران نشان داده است که فیبرهای غذایی موجود در آرد جودوسر حدود 20 درصد از میزان کلسترول مضر خون (LDL) را کاهش می دهد و سطح کلسترول مفید (HDL) را افزایش می دهد. همچنین مشخص شده است که رژیم غذایی حاوی فیبرهای جو دوسر در افراد دیابتی مؤثر بوده و میزان مصرف انسولین را در این افراد کاهش می دهد.جو دوسر و سبوس آن برای سهولت هضم مفید بوده و حاوی آنزیم های مهارکننده پروتئاز می باشد که برای درمان سرطان روده بزرگ مفید است. تحقیقات مشخص کرده است که مشکلات پوستی از جمله اگزما به علت ترکیبات موجود در جو دوسر که با پروستاگلاندین ها تداخل اثر دارند التیام می یابند. همچنین فلاونوئیدهای این گیاه به علت دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی از پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش محافظت می کند. آرد این گیاه برای مشکلات مختلف پوستی به شکل فرمولاسیون های موضعی استفاده می شود (11-9).

فارماکوکینتیک جودوسر

گیاه جو دوسر حاوی مواد چرب، مواد ازته و هیدرات های کربن می باشد. اسیدهای چرب موجود در این گیاه شامل اسید پالمتیک، اسید اولئیک، اسید لینولئیک، ارسنیک، اسید اگزالیک می باشد. همچنین حاوی ید، ترکیبات نیتروژن دار، ساپونین ها (استروئیدها، تری ترپن ها)، اوناکوزیدها (Avenacosides)، اوناسین (Avenacin) و آلکالوئیدها شامل ارگوتیونئین، هوردنین، تریگونلین می باشد. در گیاه جو دوسر کارتن ها، و ویتامین های B1، B2، C، D و E است. این گیاه دارای مواد معدنی شامل سلیسیوم، پتاسیم و غنی ترین منبع گیاهی زینک است (1،2).

عوارض جانبی جودوسر

در افرادی که به غلات حساسیت دارند احتمال بروز حساسیت . درماتیت تماسی وجود دارد

تداخلات دارویی جودوسر

ممکن است با داروهای تجویز شده برای بیماران تیروئیدی تداخل ایجاد کند
عصاره این گیاه اثر از بین بردن درد را که با مورفین ایجاد می شود خنثی می کند. همچنین افزایش فشار خون ناشی از نیکوتین را نیز خنثی می کند که در مطالعات حیوانی اثبات شده است (6).

هشدار ها جودوسر

استفاده از این گیاه در دوران بارداری و شیردهی باید با احتیاط مصرف شود.

توصیه های دارویی جودوسر

منابع
1- Gurbuz I , Akyüz C, Yeşilada E , Şener B. Antiulcerogenic effect of Momordica charantia L.fruits on various ulcer models in rats. J Ethnopharmacology 2000; 71: 77-82.

2- Khan IA, Abourashed EA. Leung's encyclopedia of common natural ingredients: used in food, drugs and cosmetics. New York: Wiley; 2002.

3- Kurtz ES, Wallo W. Colloidal oatmeal: history, chemistry and clinical properties. J Drugs Dermatology 2007; 6:167-70.

4- Mantle D, Gok MA, Lennard TW. Adverse and beneficial effects of plant extracts on skin and skin disorders. Adverse Drug React Toxicol Rev 2001; 20: 89-103.

5- Tan PV, Dimo T, Dongo E. Effects of methanol, cyclohexane and methylene chloride extracts of Bidens pilosa on various gastric ulcer models in rats. J Ethnopharmacology 2000; 73: 415-21.

6- ضیایی، علی،مسگرپور، بیتا (1384). احتیاط مصرف و تداخلات دارویی گیاهان دارویی بر اساس شواهد و مستندات،انتشارات تیمورزاده- نشر طبیب.
7- Samsam Shareyat H. Herbal plant Hand book.Tehran: Mani Publisher; 2007.

8- Zargari A. Herbal plants. Tehran: Tehran University Publisher; 1997.

9-Tan PV, Dimo T, Dongo E. Effects of methanol,cyclohexane and methylene chloride extracts of Bidens pilosa on various gastric ulcer models in rats. J Ethnopharmacology 2000; 73: 415-21.

10- Hojati H, Kazemi K, Tanedeh N, Sivani A,Roshan N. Survey of egg and kateira gum ointment on ulcer repaired in animal model. J Med Res 2003; 2.

11- Khaksari M, Sajadi M. The effect of fish oil on ulcer repaired in diabetic rat. J Shaheed Sadoughi Univ Med Sci 2008; 3: 31-9.