اینترلوکین-2

معرفی دارو

اینترلوکین-۲ دارویی است که برای تقویت سیستم ایمنی بدن و کمک به مبارزه با سرطان استفاده می‌شود. این دارو به ویژه در درمان سرطان کلیه و ملانوم پیشرفته کاربرد دارد. اینترلوکین-۲ به صورت تزریق داخل وریدی تجویز می‌شود و استفاده از آن باید تحت نظر پزشک باشد.

 

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف اینترلوکین-2

• درمان سرطان کلیه پیشرفته (Renal Cell Carcinoma).
• درمان ملانوم بدخیم متاستاتیک.
• استفاده در ترکیب با سایر داروهای ایمونوتراپی برای بهبود اثربخشی درمان.
• درمان برخی عفونت‌های ویروسی مانند HIV (تحت تحقیقات بالینی).
• در افراد مبتلا به ایدز نیز این دارو را تجویز می کنند. 
• اینترلوکین –2 یک لیمفوکین است که تکثیر لنفوسیت های T را تحریک می کند و پاسخ ایمنی را افزایش می دهد. هم چنین دارای تأثیراتی بر لنفوسیت های B است و تولید اینترفرون را تحریک می کند. در ایمنوتراپی کارسینومای متاستاتیک سلولهای کلیوی از اینترلوکین –2 استفاده می گردد.
• هم چنین در ملانوما و لنفومای غیر هوچکین و لوسمی حاد میلوئید مصرف می شود. اینترلوکین –2 معمولاً به صورت انفوزیون داخل وریدی یا تزریق زیر پوستی و آن هم به فرم یکی از ترکیبات نوترکیب مثل aldesleukin تجویز می گردد.

مکانیسم اثر اینترلوکین-2

اینترلوکین-۲ یک سیتوکین است که با اتصال به گیرنده‌های IL-2 روی سطح لنفوسیت‌های T، باعث تکثیر و فعال‌سازی این سلول‌ها می‌شود. این فرآیند به تقویت پاسخ ایمنی بدن و افزایش توانایی آن در شناسایی و تخریب سلول‌های سرطانی کمک می‌کند.
 

فارماکوکینتیک اینترلوکین-2

جذب: 

• اینترلوکین-۲ به صورت تزریق داخل وریدی تجویز می‌شود و بلافاصله در دسترس قرار می‌گیرد.

توزیع: 

• این دارو به طور گسترده در بافت‌ها توزیع می‌شود و حجم توزیع آن حدود ۶ تا ۸ لیتر است.

متابولیسم: 

• اینترلوکین-۲ عمدتاً در کلیه‌ها متابولیزه می‌شود.

دفع: 

• این دارو عمدتاً از طریق ادرار دفع می‌شود. نیمه‌عمر آن حدود ۸۵ دقیقه است.

منع مصرف اینترلوکین-2

• بیماران با سابقه واکنش‌های آلرژیک شدید به اینترلوکین-۲ یا هر یک از اجزای تشکیل‌دهنده آن.
• بیماران با اختلالات شدید قلبی، ریوی یا کلیوی.
• زنان باردار یا شیرده.

عوارض جانبی اینترلوکین-2

شایع (≥۱۰٪):

• تب (۸۰٪)
• لرز (۷۰٪)
• تهوع و استفراغ (۵۰٪)
• خستگی (۴۰٪)

نادر (<۱٪):

• سندرم نشت مویرگی
• نارسایی کلیوی
• واکنش‌های آلرژیک شدید (آنافیلاکسی)

مسمومیت با آن مرتبط با دوز تجویزی و روش تجویز می باشد و اغلب شدید می باشد و مرگ ومیر حاصل از آن گزارش شده است.
در بیماران تحت درمان با aldesleukin کاهش مقاومت عروقی و افزایش نفوذپذیری مویرگی (سندرم نشت مویرگی) دیده می شود که این خود منجر به افت فشار خون و کاهش گردش خون ارگان ها و ایجاد ادم می گردد. بروز و شدت این سندرم متعاقب تجویز زیر پوستی در مقایسه با تجویز داخل وریدی کمتر است. این سندرم می تواند منجر به تاکی کاردی، درد قفسه سینه، انفارکتوس میوکارد و آثار تنفسی مثل تنگی نفس، ادم ریوی و نارسایی تنفسی و هم چنین ناراحتی های کلیوی مثل اورمی و اولیگوری یا آنوری و تغییرات وضعیت روانی مثل بی قراری، افسردگی، گیجی و خواب آلودگی شود.
در صورت پیشرفت خواب آلودگی تا حد کما درمان باید متوقف گردد.
از دیگر عوارض جانبی می توان به افزایش آنزیم های کبدی، اختلالات گوارشی، تب و علائم شبه آنفولانزا، راش های پوستی، آنمی، لوکوپنی و ترومبوسیتوپنی اشاره کرد.

تداخلات دارویی اینترلوکین-2

هشدار ها اینترلوکین-2

• خطر سمیت قلبی (مانند آریتمی یا نارسایی قلبی) در بیماران تحت درمان با اینترلوکین-۲.
• پایش دقیق عملکرد کلیه و کبد در طول درمان ضروری است.
• در صورت بروز علائم سندرم نشت مویرگی (مانند تورم، افت فشار خون)، درمان باید متوقف شود.

توصیه های دارویی اینترلوکین-2

برای بیماران:

• اینترلوکین-۲ باید تحت نظر پزشک و در بیمارستان یا مرکز درمانی تجویز شود.
• در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی مانند تب شدید، تورم یا تنگی نفس، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
• از مصرف خودسرانه داروهای دیگر بدون مشورت با پزشک خودداری کنید.

برای پزشکان:

• پایش دقیق عملکرد قلبی، کلیوی و کبدی در طول درمان ضروری است.
• از تجویز همزمان اینترلوکین-۲ با داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بدون ارزیابی دقیق خودداری شود.