پمبرولیزومب

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف پمبرولیزومب

پمبرولیزومب یک مونوکلونال آنتی‌بادی می‌باشد که در درمان بسیاری از سرطان‌ها از جمله ملانوما، سرطان ریه سلول‌هایکوچک و غیرکوچک، سرطان‌های سر و گردن، لنفوم هوچکین، لنفوم‌های لنفوسیت ب مدیاستینال، اوروتلیال کارسینوما،سرطان معده پیشرفته یا متاستاتیک، سرطان مری، سرطان دهانه رحم و اندومتر، سرطان پستان، سرطان کبد، سرطانسلول‌های کلیوی و بسیاری از موارد دیگر قابل تجویز می‌باشد.

این دارو‌ با نام تجاری کیترودا (keytruda)معروف شده است و به صورت محلول تزریقی ۱۰۰میلی‌گرم/۴میلی‌لیتر(حاویپلی سوربات۸۰)عرضه می‌شود.

مکانیسم اثر پمبرولیزومب

پمبرولیزومب یک مهارکننده‌ی اختصاصی PD-1انسانی است که با اتصال به گیرنده‌ی PD-1 (مرگ برنامه‌ریزی‌‌شده-1 یامرگ سلولی برنامه‌ریزی‌‌شده-1)بر روی سلول‌های لنفوسیت تی مسیر مرتبط با PD-1 را مهار می‌کند. آنتی‌بادی‌های ضدPD-1(مانند پمبرولیزومب) با اثر مهاری بر روی لنفوسیت‌های تی اثرات ضدتومور و آنتی‌نئوپلاستیک را القا می‌کند.

فارماکوکینتیک پمبرولیزومب

نکته: با دوزینگ‌بر اساس وزن(۲میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم) هر سه هفته، غلظت پمبرولیزومب در کودکان قابل مقایسه باغلظت آن در بزرگسالان(با دوز مشابه است)
نیمه‌عمر: ۲۲روز
دفع: کلیرانس دوز اولیه:۲۵۲میلی‌لیتر در روز؛ حالت پایدار:۱۹۵میلی‌لیتر در روز

منع مصرف پمبرولیزومب

-سابقه‌ی حساسیت به این دارو‌ یا داروهای مشابه
-مالتیپل میلوما
-شیردهی(تا ۴ماه پس از قطع پمبرولیزومب شیردهی مجاز نیست)

عوارض جانبی پمبرولیزومب

*عوارض شایع:
خستگی، اسهال، راش، تهوع، سرفه، خارش، کاهش اشتها، درد استخوانی عضلانی، دیس‌پنه، یبوست، کم‌کاری تیروئید،آرترالژی، تب، استفراغ، سردرد، دردشکمی، کاهش وزن، آستنی، عفونت ادراری، کمردرد، پرکاری تیروئید، هماچوری،هایپرگلایسمی، آنمی، لنفوپنی، هایپوناترمی، افزایش ALTیا AST،هایپوآلبومینمی، آریتمی، ادم محیطی، ویتیلیگو، کاهشبی‌کربنات سرم، هایپرکلسمی، هایپرکلسترولمی، هایپرکالمی، افزایش تری‌گلیسیرید، هایپوکلسمی، هایپوگلایسمی،هایپوکالمی، هایپومنیزمی، هایپوفسفاتمی، کم‌کاری تیروئید، کاهش وزن،اختلالات ایسکمیک قلبی، ادم صورت، آمبولی ریوی

عوارض جدی:
واکنش‌های مرتبط با ایمنی، التهاب ریه، پنومونی، آمبولی ریوی، افیوژن پلور، شوک‌سپتیک، نوتروپنی فبریل، کولیت، هپاتیت،آسیت، اسکلروز کلانژیت، پانکراتیت، دیابت ملیتوس-تیپ یک، کتواسیدوز دیابتیک، هایپوفیزیت، کم‌کاری تیروئید، پرکاریتیروئید، نقص کلیوی، نفریت، سندرم استیونس جانسون، نکروز توکسیک اپیدرمال، سلولیت، درماتیت، عفونت ادراری،سپسیس، خونریزی رکتال، واکنش‌های دارویی مرتبط با ائوزینوفیلیا و علائم سیستمیک، یووئیت، میوکاردیت، پریکاردیت،واسکولیت، میلیت، سندرم گیلن‌باره، نوروپاتی پریفرال، تشنج، میاستنی گراویس، میوزیت، آنمی همولیتیک، آنمی،واکنش‌های مرتبط با انفوزیون(شدید)، آنافیلاکسی، نارسایی ریوی، رد پیوند، افزایش آنزیم‌های کبدی، کاندیدیاز،استئومیلیت،

تداخلات دارویی پمبرولیزومب

مکانیسم کلی تداخلات:
نامشخص

منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):
آنالوگ‌های تالیدوماید

تداخلات ماژور:
توفاسیتینیب

افزایش اثرداروها توسط پمبرولیزومب:
دزموپرسین، کتوکونازول(سیستمیک)، آنالوگ‌های تالیدوماید

داروهایی که سطح خونی پمبرولیزومب را بالا می برند:
آکسیتینیب

کاهش اثرات داروها توسط پمبرولیزومب:
تداخل معناداری گزارش نشده‌است.

داروهایی که سطح پمبرولیزومب را کاهش می دهند:
آنتی‌بیوتیک‌ها، کورتیکواستروئیدها(سیستمیک)، افگارتیجیمود آلفا، مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs and PCABs)

هشدار ها پمبرولیزومب

هشدارها:
-به علت خطر بروز عوارض مرتبط با سیستم ایمنی(در ارگان‌های مختلف بدن و بافت‌ها) در مدت درمان با این دارو، درصورت شک به بروز اختلالات ایمنی(بروز علائمی همچون نقص آدرنال، اسهال، کولیت(بررسی‌های لازم جهت تشخیصعفونت در بیماران کولیت مقاوم به کورتیکواستروئید با واسطه ایمنی را جهت پیدا کردن سایر علل در نظر بگیرید)، سمیتپوستی، دیابت، التهاب هیپوفیز، اختلالات چشمی، اختلالات تیروئید، پنومونی و سایر علائم مرتبط با سیستم‌ایمنی) تست‌هاو بررسی‌های لازم انجام شود.بسته به شدت عوارض، ممکن است نیاز به قطع یا تغییر دارو باشد.

-احتمال بروز عوارض شدید پوستی سندرم‌استیونس‌جانسون، راش دارویی همراه‌با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک و نکروزتوکسیک اپیدرمال با مونوکلونال آنتی‌بادی‌های ضد PD-1/PD-L1 وجود دارد. به‌همین خاطر لازم است علائم این اختلالاتبه دقت در بیماران بررسی شود و هشدارها و آموزش‌های لازم در این‌مورد به بیمار داده شود.

موارد احتیاط پمبرولیزومب:
-خانم‌ها در سنین باروری
-سابقه رادیوتراپی قفسه‌ی سینه
-سابقه یا بیمار کاندید پیوند سلول‌های بنیادی هماتوپویتیک الوژنیک (allogeneic HSCT)
-افراد تحت درمان با ایپیلیمومب، سمیت ایمنی شدید
-بیماران پیوندی
-بیماری‌های خودایمنی
-اختلالات تیروئید
-بیماری‌های سلول‌های بینابینی ریه
-عفونت فعال
-هپاتیت ب یا سی
-مبتلایان به HIV
-هایپرگلیسمی-نارسایی کبدی
-بیماران ریوی

توصیه های دارویی پمبرولیزومب

-این دارو به صورت انفوزیون‌آهسته در مدت ۳۰دقیقه تزریق می‌گردد. از تزریق سایر داروها همزمان با این دارو‌در یکلاین خودداری شود.
-برای افرادی که واکنش‌های حساسیتی حین تزریق از درجه‌یک و دو نشان می‌دهند، می‌توان سرعت انفوزیون را کاهشداد یا در صورت نیاز موقتاً قطع کرد.در صورت بروز عوارض شدید(درجه ۳و۴) تزریق و درمان با این دارو به صورت دائمیمتوقف شود.
-در مواردی که بیمار در یک‌روز قرار است چند‌ داروی شیمی درمانی تزریق نماید(با یا بدون بواسیزومب)، ابتدا تزریقپمبرولیزومب انجام‌شود.
-ویال های بازنشده در یخچال در دمای ۲تا۸درجه‌ی سانتی‌گراد و دور از نور مستقیم نگهداری شود. از نگهداری در فریزریا مناطقی از یخچال که‌موجب یخ‌زدگی دارو‌می‌شود، خودداری گردد. محلول آماده تزریق (رقیق شده با نرمال سالین یادکستروز۵درصد) را می‌توان در دمای اتاق حداکثر تا ۶ساعت (در این مدت ۶ساعته، تزریق نیز باید به صورت کامل انجامشود) یا در یخچال به مدت حداکثر۹۶ساعت از زمان رقیق سازی دارو نگهداری کرد.پس از گذشت مدت زمان‌های ذکرشده، باید دارو دورریخته شود. در صورت نگهداری در یخچال، پیش از تزریق، باید پیش از تزریق صبر کرد تا دارو بهدمای محیط برسد.از تکان دادن دارو خودداری شود.
-دوز تعیین شده‌ی پمبرولیزومب از ویال کشیده شود و در کیسه انفوزیون حاوی نرمال سالین یا دکستروز۵درصد تزریقشود.غلظت نهایی دارو‌باید بین ۱تا۱۰میلی‌گرم بر میلی‌لیتر شود.برای اختلاط می‌توان به صورت آهسته کیسه‌ی انفوزیون راوارونه کرد اما از تکان دادن کیسه خودداری شود. باقی‌مانده‌ی محتویات ویال دور ریخته شود.
-احتمال بروز دیابت نوع یک (که معمولاً با کتواسیدوز دیابتیک نمایان می‌شود) در مدت مصرف پمبرولیزومب وجود دارد.
-CBC در بیماران مبتلا به لنفوم با دقت بیشتری چک‌شود.
-کورتیزول خون بیمار در زمان شروع درمان ، پیش از جراحی و در مدت درمان ارزیابی شود.
-معاینات چشمی بیمار به صورت منظم و دوره‌ای انجام شود.‌فشار داخل چشم پس از ۶هفته از شروع مصرف و در صورتنیاز به صورت منظم پیگیری شود.
-توصیه می‌شود غربالگری هپاتیت ب با آنتی‌‌ژن های این ویروس، اندازه‌گیری Ig یا IgG تام و آنتی‌بادی هپاتیت ب، پیشاز شروع شیمی‌درمانی انجام شود اما شروع درمان تا حاضر شدن نتیجه‌ی آزمایشات به تعویق انداخته نشود.
-در خانم‌هایی که امکان باروری دارند، حتماً پیش از شروع درمان تست بارداری گرفته شود. همچنین در مدت درمانو‌همچنین حداقل تا ۴ماه پس از قطع پمبرولیزومب، لازم است از یک‌روش ضدبارداری مناسب و‌مطمئن استفاده شود.
-از آنجا که پمبرولیزومب پتانسیل ایجاد عوارض معنادار در شیرخوار دارد، طبق توصیه‌ی کارخانه، شیردهی در مدتدرمان و حداقل تا ۴ماه پس از قطع پمبرولیزومب ‌باید قطع گردد.
-آنزیم‌های کبدی بیمار در زمان شروع درمان و سپس به صورت منظم و دوره‌ای ارزیابی شود.(خصوصاً در ترکیب درمانیبا آکسیتینیب)
-کراتین و فاکتورهای عملکرد تیروئید، CBC ، وضعیت قلبی، وزن بیمار، شاخص توده‌ی بدنی، ضربان قلب، فشارخون وسچوریشن اکسیژن در ابتدای درمان و سپس به صورت منظم و دوره‌ای ارزیابی شود.
-سابقه‌ی بیماری‌های خودایمنی، بیماری مربوط به ارگان خاصی از بدن، اندوکرینوپاتی، نوروپاتی و بیماری‌های عفونی دربیمار پیش از شروع درمان بررسی شود.
-در درمان‌های طولانی مدت‌با این دارو، سنجش تراکم استخوان لازم است.
-قندخون بیمار در مدت درمان با پمبرولیزومب تحت نظر باشد.
-بیمار در مدت تزریق از لحاظ علائم و نشانه‌های واکنش‌های حین تزریق تحت نظر باشد.
-در مصرف همزمان با آکسیتینیب، وضعیت کبدی بیمار (آنزیم‌ها و بیلی‌روبین) با دقت بیشتری بررسی شود تا در صورتبروز سمیت کبدی اقدامات لازم‌انجام‌شود.
-در صورت بروز عوارض مرتبط با سیستم‌ایمنی، در صورت شدید بودن علائم، مصرف پمبرولیزومب متوقف شود.(بر اساسشدت موقت یا دائمی)، در سایر موارد ممکن است نیاز به تجویز داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم ایمنی از جملهکورتیکواستروئیدها یا تغییر دوز آنها باشد.(به گایدلاین‌های مربوطه برای اطلاعات جزئی مراجعه شود)
-معاینات پوستی بیمار در مدت درمان با این دارو به صورت منظم انجام‌شو‌د.در صورت بروز راش‌های خفیف تا متوسطبدون‌پوسته‌ریزی، می‌توان از نرم‌کننده‌ها و یا کورتیکواستروئیدهای موضعی استفاده کرد.
-در صورت بروز راش‌های پوسته ریزی دهنده، ضایعات استیونس جانسون و‌نکروز توکسیک اپیدرمال یا همراهی راش هابا سایر علائم سیستمیک از جمله ائوزینوفیلیا، درمان با پمبرولیزومب متوقف شود و تصمیم به شروع مجدد درمان با توجه بهشدت و خطر عوارض گرفته‌شود.در صورت تایید عوارض پوستی کشنده(استیونس جانسون و نکروز توکسیک اپیدرمال) درمان با این دارو‌ به صورت دائمی قطع شود.
-پمبرولیزومب نباید همزمان با درمان چند دارویی مالتیپل میلوما با آنالوگ تالیدوماید و دگزامتازون استفاده شود (مگر درموارد تحقیقاتی)