فلودارابین

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف فلودارابین

فلودرابین یک نوکلئوتید فلورینه شده آنالوگ با ویدارابین ضد ویروس است و به عنوان یک آنتاگونیست پورینی عمل می کند. به خاطر خواص آنتی نئوپلاستیک آن در درمان لوسمی لنفوسیتی مزمن کاربرد دارد.
فلودرابین به صورت تزریق بولوس و یا به صورت انفوزیون داخل وریدی طی 30 دقیقه با دوز معمول mg/m 25 در روز به صورت 5 روز مداوم داده می شود. به صورت جایگزین می توان آن را به صورت خوراکی و با دوز mg/m 40 در روز و به مدت 5 روز مداوم تجویز نمود. هر 28 روز می توان دوره های درمانی را تکرار نمود و به طور معمول تا 6 دوره قابل تکرار است. در حین درمان عملکرد هماتولوژیک باید به صورت مرتب مانیتور شود و در صورت مشاهده مهار شدن میلوئیدها نیاز به کاهش دوز و یا تأخیر در شروع دوره های بعدی درمان می باشد. در اختلالات کلیوی نیاز به کاهش دوز می باشد.

مکانیسم اثر فلودارابین

مهار سنتز DNA (از طریق مهار DNA پلیمراز، DNA پریماز، DNA لیگاز I و ریبونوکلئوتید ردوکتاز)

فارماکوکینتیک فلودارابین

فراهمی زیستی: 65-50% (متابولیت فعال 2-fluoro-ara-A)
پیک پلاسمایی: 2-1 ساعت (خوراکی)
اتصال به پروتئین: 29-19% (متابولیت فعال 2-fluoro-ara-A)
متابولیسم:
وریدی:
دفسفریلاسیون سریع در پلاسما (به متابولیت فعال 2-fluoro-ara-A)
سپس فسفریلاسیون توسط دئوکسی سیتیدین کیناز موجود در سلول های توموری (به متابولیت فعال 2-fluoro-ara-ATP)
نیمه عمر:
بزرگسالان (متابولیت فعال 2-fluoro-ara-A) 20 ساعت
دفع: ادرار

عوارض جانبی فلودارابین

عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: ادم
سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، علایم نورولوژیک (وابسته به دوز؛ ممکن است شروع علایم 4-3 هفته به تاخیر بیفتد؛ شامل کوری کورتیکال، اغما، فلجی)، درد، لرز، خواب رفتگی اندام
پوستی: راش پوستی، افزایش تعریق
گوارشی: تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، اسهال، خونریزی گوارشی
ادراری تناسلی: عفونت مجاری ادراری
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی، نوتروپنی (فروکش: 13 روز)، ترومبوسیتوپنی (فروکش: 16 روز)، سرکوب مغز استخوان (فروکش: 14-10 روز، بهبود: 7-5 هفته، سمیت وابسته به دوز)
عفونی: عفونت
عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، درد عضلانی
چشمی: اختلالات بینایی
تنفسی: سرفه، پنومونی، عفونت مجاری تنفسی فوقانی
متفرقه: تب
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: آنژین صدری، آریتمی قلبی، نارسایی قلبی، حوادث عروق مغزی، سکته قلبی، تاکی کاردی فوق بطنی، ترومبوز ورید عمقی، فلبیت، آنوریسم، حملات ایسکمی گذرا
سیستم اعصاب مرکزی: کسالت، سردرد، اختلالات خواب، سندرم مغزی، افسردگی، اختلال تمرکز و تفکر
پوستی: ریزش مو، خارش، شوره
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش قند خون، کم آبی بدن
گوارشی: التهاب دهان، سنگ کیسه صفرا، التهاب مری، یبوست، موکوزیت، اختلال در بلع
ادراری تناسلی: سوزش ادرار، وقفه در دفع ادرار، خون در ادرار، پیدایش پروتئین‌ در ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: خونریزی، سندرم لیز تومور
کبدی: اختلال عملکرد کبدی، نارسایی کبدی
ازدیاد حساسیت: آنافیلاکسی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: پوکی استخوان، درد مفاصل
گوارشی: کاهش شنوایی
کلیوی: نارسایی کلیوی، اختلال عملکرد کلیوی
تنفسی: فارنژیت، التهاب ریه ناشی از ازدیاد حساسیت، هموپتزی (خلط خونی)، سینوزیت، برونشیت، خون دماغ، هایپوکسی

تداخلات دارویی فلودارابین

*مشخصات کلی تداخلات:
- عامل انکولوژیک سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
- عامل انکولوژیک سرکوب‌کننده مغز استخوان
- تشدید سمیت گوشی
- مهارکننده CNT3
- مهارکننده ENT1

تداخلات رده X (پرهیز):
ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، کلادریبین، دیپیرون، پنتوستاتین، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، تاکرولیموس (موضعی)، اوپاداستینیب، واکسن (زنده)

کاهش اثرات داروها توسط فلودارابین:
کلادریبین، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، لنوگراستیم، لیپگفیلگراستیم، نیولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل-تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، واکسن (زنده)، واکسن‌ (غیرفعال)، ترتوموتید

کاهش اثرات فلودارابین توسط داروها:
اکیناسه، ایماتینیب

افزایش اثرات داروها توسط فلودارابین:
باریسیتینیب، کلوزاپین، دفریپرون، فینگولیمود، لفلونومید، ناتالیزومب، پنتوستاتین، اوزانیمود، سیپونیمود، توفاسیتینیب، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)

افزایش اثرات فلودارابین توسط داروها:
کلرامفنیکل (چشمی)، کلادریبین، دنوزومب، دیپیرون، مزالامین، اوکرلیزومب، پالیفرمین، پنتوستاتین، پیمکرولیموس، پرومازین، رفلومیلاست، تاکرولیموس (موضعی)، تراستوزومب

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها فلودارابین

1- شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff)، سطح پلاکت، عملکرد کبدی (آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز)، سطح آلبومین سرم و اوریک اسید پایش شود.
2- عملکرد کلیوی بیمار (مانند سطح کراتینین) در ابتدای درمان ارزیابی گردد و در صورت نیاز تنظیم دوز صورت گیرد.
3- بیمار از لحاظ بروز عفونت، سمیت عصبی، کاهش بینایی، گیجی، تشنج و سندرم لیز تومور پایش شود و به بیمار گوشزد شود که این علائم را به سرعت گزارش کند.
4- لازم است که دیگر داروهای مصرفی بیمار بررسی شود تا در صورت نیاز، تنظیم دوز صورت گیرد یا از درمان جایگزین استفاده شود.