تیوتپا

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف تیوتپا

این دارو جزو داروهای ضدنئوپلاسم واز دسته عوامل آلکیله کننده می‌باشد و در موارد زیر کاربرد دارد:
I.پیوند مغز استخوان جهت درمان بدخیمی CNS
II.متاستازهای لپتومننژیال
III.سرطان مثانه
IV.سرطان تخمدان
V.بتاتالاسمی کلاس 3

مکانیسم اثر تیوتپا

تیوتپا یک عامل آلکیله کننده است که باعث ایجاد پیوند متقابل بین رشته های DNA شده و مانع سنتز DNA، RNA و پروتئین می شود. تیوتپا یک دارو با عملکرد مستقل از چرخه تقسیم سلولی است.

فارماکوکینتیک تیوتپا

حجم توزیع: حجم توزیع دارو 3/0- 6/1 لیتر / کیلوگرم است. دارو نفوذ خوبی به مایع مغزی نخاعی دارد. میانگین حجم توزیع پس از تزریق تک دوز دارو در بیمار کودک دریافت کننده دارو با دوز 5 میلی گرم / کیلوگرم، 2/1 لیتر/ کیلوگرم یا 30 لیتر/مترمربع بدست آمد.
پروتئین بایندینگ: میزان پروتئین بایندینگ دارو، 10 -20 درصد گزارش شده است.
متابولیسم: عمدتا از طریق کبدی و آنزیم سیتوکروم P450 متابولیزه می شود. متابولیت عمده دارو TEPA می باشد.
نیمه عمر حذف:
کودکان ( دریافت کننده وریدی دارو با دوز 5 میلی گرم/کیلوگرم):
تیوتپا: 7/1 ساعت و متابولیت آن (TEPA): 4 ساعت
بزرگسالان ( دریافت کننده وریدی دارو با دوز 20-250 میلی گرم/مترمربع):
تیوتپا: 4/1-7/3 ساعت و متابولیت آن (TEPA): 9/4- 6/17 ساعت
ترشح:
ترشح ادراری ( کمتر از 2 درصد تیوتپا و کمتر از 11 درصد TEPA از راه ادرار دفع می شود)
همچنین دارو از طریق تعریق پوستی نیز دفع می شود.
کلیرانس دارو:
419-446 میلی لیتر / دقیقه

عوارض جانبی تیوتپا

عوارض عصبی: خونریزی داخل جمجمه، تشنج، گیجی، خستگی و سردرد.
عوارض پوستی: راش پوستی، درماتیت تماسی، دپیگمنتاسیون پوستی، کهیر و آلوپسی.
عوارض گوارشی: موکوزیت، درد شکمی، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ.
عوارض هماتولوژیک: کم خونی، هموراژی، نوتروپنی، ترومبوسیتوپنی.
عوارض کبدی: افزایش سطح آنزیم های کبدی ( ALT و AST)، افزایش سطح بیلی روبین.
افزایش ریسک عفونت ها: سایتومگالوویروس و سایر عفونت ها.
عوارض تنفسی: پنومونی، آسم، ادم حنجره و ویزینگ.
عوارض متابولیک: آمنوره.
عوارض موضعی: درد محل تزریقی.
عوارض اسکلتی عضلانی: ضعف.
عوارض چشمی: تاری دید و کونژنکتیویت.
ادراری-تناسلی: سیستیت، سوزش ادرار، سیستیت خونریزی دهنده، مهار اسپرماتوژنز و احتباس ادراری.
شوک آنافیلاکسی، واکنش های افزایش حساسیتی و واکنش های تب دهنده است.
عوارض Postmarketing:
راه رفتن غیرطبیعی، لوکمی حاد، دیسترس حاد تنفسی، سینوزیت حاد، فراموشی، آپاتی، آفازی، آترواسکلروز (آرتریوپاتی ریوی)، آسیت، آسپیراسیون، آتاکسی، اختلالات رفتاری، افتادگی پلک، کوری، اختلالات انعقادی خون، آپلازی مغز استخوان، سرکوب مغز استخوان (رد پیوند مغز استخوان)، برادی کاردی، بیماری های مغزی، کاندیدیاز، سندرم نشت مویرگی، نارسایی قلبی، حوادث عروق مغزی، اختلال عملکرد شناختی، کما، گیجی، فلج اعصاب جمجمه ای، ناشنوایی، هذیان، افسردگی، اسهال، عدم شناخت، خواب آلودگی، دیسفاژی، تنگی نفس در هنگام فعالیت، انسفالیت، انتروکولیت، عفونت اپشتین بار، تب، فراموشی، عفونت قارچی، گاستریت، گاستروانتریت، خونریزی گوارشی، هماچوری، توهم، همی پلاژی، هپاتومگالی، هیپوناترمی، هیپوتونی، سرکوب سیستم ایمنی، عفونت ناشی از انتروکوک، بیماری ریوی بینابینی، عفونت ناشی از گونه های کلبسیلا، ضایعه مغزی، لوسمی، لکوانسفالوپاتی، افزایش ریسک عفونت های ویروسی دستگاه تنفسی تحتانی، اختلال لنفوپرولیفراتیو (پس از پیوند)، بی حالی، لنفوم بدخیم (شامل لنفوم سیستم عصبی مرکزی)، نئوپلاسم بدخیم ، نئوپلاسم بدخیم پستان (متاستاتیک)، اختلال حافظه، اختلال عملکرد حرکتی، بیماری های دهانی (اختلال کام)، سندرم میلودیسپلاستیک، نئوپلاسم (متاستاتیک)، سمیت عصبی، درد، تورم عصب بینایی، فلج (رتروبولبار)، پارزی (کوادری پارزی)، پلورال افیوژن، پریکاردیت، پنومونیت، افزایش ریسک ابتلا به عفونت سودوموناس، عقب افتادگی ذهنی، آسپرژیلوس ریوی، پرفشاری عروق ریوی، بیماری انسداد ورید ریوی، آپلازی گلبول قرمز، نارسایی کلیه، دیسترس تنفسی، عفونت دستگاه تنفسی، سپسیس، شوک سپتیک، اختلال در سخن گفتن، باکتریمی استافیلوکوکی، سندرم استیونز-جانسون، دوبینی، خونریزی تحت عنکبوتیه، هماتوم ساب دورال، افکار خودکشی، پورپورای ترومبوسیتوپنیک ترومبوتیک (مغزی)، توکسیک اپیدرمال نکروزیس، ترمور، عفونت مجاری ادراری و هایپرتروفی عروق و افزایش وزن.

تداخلات دارویی تیوتپا

مشتقات 5-آمینوسالیسیلیک اسید: می توانند باعث افزایش اثرات سرکوب‌کنندگی مغز استخوان تیوتپا شود. ( تداخل رده C)
آبروسیتینیب: آبروسیتینیب می تواند باعث افزایش اثرات ایمونوساپرسیو تیوتپا شود. ( تداخل رده X)
باریسیتینیب: تیوتپا می تواند باعث افزایش اثرات ایمونوساپرسیو باریسیتینیب شود. ( تداخل رده X)
تزریق داخل مثانه واکسن BCG: تیوتپا می تواند اثر درمانی BCG را کاهش دهد. ( تداخل رده X)
واکسن BCG: تیوتپا می تواند باعث افزایش عوارض جانبی واکسن BCG شود. به صورتی که می تواند باعث ایجاد عفونت به دنبال تزریق واکسن شود. همچنین تیوتپا ممکن است باعث کاهش پاسخ به واکسن گردد. ( تداخل رده X)
برینسیدوفوویر: تیوتپا ممکن است باعث کاهش اثرات درمانی برینسیدوفوویر گردد. ( تداخل رده C)
کلرامفنیکل ( چشمی): ممکن است باعث افزایش عوارض سرکوب‌کنندگی مغز استخوان تیوتپا شود. ( تداخل رده C)
کلادریبین: ممکن است باعث افزایش عوارض سرکوب‌کنندگی مغز استخوان تیوتپا شود. ( تداخل رده X)
کلادریبین: تیوتپا می تواند باعث افزایش اثرات ایمونوساپرسیو کلادریبین شود. ( تداخل رده X)
کلوفازیمین: می تواند باعث افزایش غلظت سوبسترای آنزیم سیتوکروم P3A4 (تیوتپا ) شود.
( تداخل رده C)
کلوزاپین: تیوتپا می تواند باعث افزایش عوارض سرکوب‌کنندگی مغز استخوان کلوزاپین شود.
علی الخصوص باعث افزایش ریسک نوتروپنی می شود. ( تداخل رده C)
تست پوستی Coccidioides immitis: عوامل ایمونوساپرسیو همچون تیوتپا می توانند باعث از بین رفتن اثرات تشخیصی تست پوستی Coccidioides immitis شوند. جهت افزایش دقت آزمایش، چند هفته قبل از تست پوستی آنتی ژن coccidioides immitis استفاده از تیوتپا را قطع کنید. ( تداخل رده D)
واکسن COVID-19 (برپایه آدنوویروس): داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ممکن است اثرات درمانی واکسن COVID-19 (برپایه آدنوویروس) را کاهش دهند. جهت پیشگیری از این تداخل، بهتر است دوز دوم را با استفاده از واکسن های برپایه mRNA حداقل 28 روز پس از دوز اولیه واکسن تجویز کنید. دوز یادآور واکسن های مبتنی بر mRNA 2 ماه پس از دوز دوم توصیه
می شود. همچنین بیماران ممکن است از تزریق دوز یادآور دوم واکسن های mRNA ، 4 ماه بعد از تزریق یادآور اول سود ببرند. ( تداخل رده D)
واکسن COVID-19 (برپایه ویروس غیرفعال): داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ممکن است اثرات درمانی واکسن COVID-19 (برپایه ویروس غیرفعال) را کاهش دهند. ( تداخل رده C)
واکسن COVID-19 (برپایه mRNA): داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ممکن است اثرات درمانی واکسن های COVID-19 (برپایه mRNA) را کاهش دهند. جهت مدیریت این تداخل، در بیمارانی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند، باید جهت تکمیل واکسیناسیون خود، 3 دوز واکسن تزریق کنند. بیماران 12 ساله و بالاتر نیز باید 3 ماه پس از اتمام سری اولیه دوز یادآور اول را دریافت کنند و همچنین 4 ماه پس از دوز یادآور اول، دوز دوم واکسن یادآور خود را دریافت کنند. ( تداخل رده D)
واکسن های COVID-19 (برپایه زیر واحد ویروس): داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ممکن است اثرات درمانی واکسن های COVID-19 (برپایه زیر واحد ویروس) را کاهش دهند. ( تداخل رده C)
واکسن‌های COVID-19 (برپایه ذرات شبیه ویروس): داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ممکن است اثرات درمانی واکسن‌های COVID-19 (برپایه ذرات شبیه ویروس) را کاهش دهند. ( تداخل رده C)
سوبستراهای CYP2B6 (خطر بالا با مهارکننده ها): تیوتپا ممکن است غلظت سرمی سوبستراهای آنزیم CYP2B6 را افزایش دهد (خطر بالا با مهارکننده ها) ( تداخل رده C)
القاء کننده های (متوسط) CYP3A4: این داروها ممکن است غلظت سرمی متابولیت(های) فعال تیوتپا را افزایش دهند. القاء کننده های CYP3A4 (متوسط) ممکن است غلظت سرمی تیوتپا را کاهش دهند. ( تداخل رده C)
القاء کننده های (قوی) CYP3A4 : ممکن است غلظت سرمی متابولیت(های) فعال تیوتپا را افزایش دهند. القاء کننده های (قوی) CYP3A4 ممکن است غلظت سرمی تیوتپا را کاهش دهند. جهت پیشگیری از این تداخل، توصیه می شود از مصرف همزمان تیوتپا و القا کننده های قوی CYP3A4 خودداری شود. اگر مصرف همزمان اجتناب ناپذیر است، بیماران را از نظر عوارض جانبی پایش کنید. ( تداخل رده D)
مهارکننده های (متوسط) CYP3A4: ممکن است غلظت سرمی متابولیت(های) فعال تیوتپا را کاهش دهند. مهارکننده های CYP3A4 (متوسط) ممکن است غلظت سرمی تیوتپا را افزایش دهند. ( تداخل رده C)
مهارکننده های (قوی) CYP3A4: ممکن است غلظت سرمی متابولیت(های) فعال تیوتپا را کاهش دهند. مهارکننده های CYP3A4 (قوی) ممکن است غلظت سرمی تیوتپا را افزایش دهند. جهت پیشگیری از این تداخل، توصیه می شود از مصرف همزمان تیوتپا و مهارکننده های قوی CYP3A4 خودداری شود. در صورتی که نمی توان از مصرف همزمان این داروها خودداری کرد، باید بیماران را از نظر عوارض جانبی تیوتپا و کاهش اثربخشی آن بررسی و پایش نمود. ( تداخل رده D)
دفریپرون: عوامل سرکوب کننده مغز استخوان می توانند نوتروپنی حاصل از دفریپرون را افزایش دهند. جهت پیشگیری از این تداخل، توصیه می شود، تا حد امکان از مصرف همزمان دفریپرون و داروهای سرکوب کننده مغز استخوان خودداری شود. اگر نمی توان از مصرف همزمان این ترکیب اجتناب کرد، شمارش تعداد نوتروفیل ها با تواتر بیشتری انجام شود. ( تداخل رده D)
واکسن چهار ظرفیتی دنگی (واکسن زنده): داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ممکن است عوارض جانبی واکسن چهار ظرفیتی دنگی (واکسن زنده) را افزایش دهند. علی الخصوص، ریسک ایجاد عفونت مرتبط با واکسن ممکن است افزایش یابد. داروهای سرکوب کننده ایمنی همچنین ممکن است اثرات درمانی واکسن چهار ظرفیتی دنگی (واکسن زنده) را کاهش دهند. ( تداخل رده X)
دنوزوماب: ممکن است اثر سرکوب کننده سیستم ایمنی تیوتپا را افزایش دهد. جهت پیشگیری از این تداخل، توصیه می شود، خطرات ناشی از ابتلا به عفونت های جدی را در مقابل مزایای بالقوه مصرف همزمان دنوزوماب و تیوتپا در نظر بگیرید. در صورت مصرف همزمان، بیماران را از نظر علائم عفونت های جدی تحت نظر بگیرید. ( تداخل رده D)
دیپیرون: ممکن است اثرات سرکوب کنندگی مغز استخوان تیوتپا را افزایش دهد. علی الخصوص خطر بروز آگرانولوسیتوز و پان سیتوپنی ممکن است افزایش یابد. ( تداخل رده X)
Erdafitinib: ممکن است غلظت سرمی سوبسترای CYP3A4 ( تیوتپا) را کاهش دهد. ( تداخل رده C)
Erdafitinib: ممکن است غلظت سرمی سوبسترای CYP3A4 ( تیوتپا) را افزایش دهد. ( تداخل رده C)
فکسینیدازول: ممکن است غلظت سرمی سوبسترای CYP3A4 ( تیوتپا) را افزایش دهد. ( تداخل رده X)
فکسینیدازول: تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی مغز استخوان فکسینیدازول را افزایش دهد. ( تداخل رده X)
فوسیدیک اسید (سیستمیک): ممکن است غلظت سرمی سوبسترای CYP3A4 ( تیوتپا) را افزایش دهد. ( تداخل رده X)
Inebilizumab: تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی Inebilizumab را افزایش دهد. ( تداخل رده C)
واکسن‌ آنفلوانزا: تیوتپا ممکن است اثرات درمانی واکسن‌ آنفلوانزا را کاهش دهد. جهت پیشگیری از این تداخل، توصیه می شود، در صورت امکان حداقل 2 هفته قبل از شروع شیمی درمانی واکسن آنفلوانزا تزریق شود. اگر واکسیناسیون کمتر از 2 هفته یا در طول شیمی درمانی انجام شود، حداقل 3 ماه پس از قطع درمان و نرمال شدن سیستم ایمنی، واکسیناسیون مجدد انجام شود.
( تداخل رده D)
Ivosidenib: ممکن است غلظت سرمی سوبسترای CYP3A4 (تیوتپا) را کاهش دهد. ( تداخل رده C)
لفلونوماید: تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی لفلونوماید را افزایش دهد. جهت مدیریت این تداخل، توصیه می شود، در صورت تجویز همزمان لفلونوماید با عوامل سرکوب کننده سیستم ایمنی همانند عوامل سیتوتوکسیک، فاکتورهای خونی همچون پلاکت ها، گلبول های سفید، سطح هموگلوبین و هماتوکریت به جای هر 6 تا 8 هفته، ماهیانه چک شود. ( تداخل رده D)
Lenograstim: عوامل ضدسرطان ممکن است اثر درمانی Lenograstim را کاهش دهند. جهت مدیریت این تداخل، توصیه می شود، از مصرف لنوگراستیم از 24 ساعت قبل تا 24 ساعت پس از اتمام شیمی درمانی با عوامل سیتوتوکسیک سرکوب کننده مغز استخوان خودداری شود. ( تداخل رده D)
Lipegfilgrastim: عوامل ضد سرطان ممکن است اثرات درمانی Lipegfilgrastim را کاهش دهند. جهت مدیریت این تداخل، توصیه می شود، از مصرف همزمان Lipegfilgrastim و تیوتپا خودداری شود. همچنین Lipegfilgrastim باید حداقل 24 ساعت پس از اتمام درمان با عوامل سیتوتوکسیک سرکوب کننده مغز استخوان تجویز شود. ( تداخل رده D)
ناتالیزوماب: داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی ناتالیزوماب را افزایش دهند. ( تداخل رده X)
Ocrelizumab: تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی Ocrelizumab را افزایش دهد. ( تداخل رده C)
Ofatumumab: تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی Ofatumumab را افزایش دهد. ( تداخل رده C)
Olaparib: تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی مغز استخوان Olaparib را افزایش دهد.
(تداخل رده C)
پالیفرمین: ممکن است عوارض جانبی تیوتپا را افزایش دهد. علی الخصوص، مدت زمان و شدت موکوزیت دهانی ممکن است افزایش یابد. جهت کنترل این عارضه، پالیفرمین را از 24 ساعت قبل، تا 24 ساعت پس از تجویز تیوتپا تجویز نکنید. ( تداخل رده D)
پیدوتیمود: تیوتپا ممکن است اثرات درمانی پیدوتیمود را کاهش دهد. (تداخل رده C)
پیمکرولیموس: پیمکرولیموس ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی تیوتپا را افزایش دهد. ( تداخل رده X)
واکسن پنوموکوک: تیوتپا ممکن است اثرات درمانی واکسن پنوموکوک را از بین ببرد. (تداخل رده C)
واکسن فلج اطفال (زنده/سه ظرفیتی/خوراکی): تیوتپا ممکن است عوارض جانبی واکسن فلج اطفال (زنده/سه ظرفیتی/خوراکی) را افزایش دهد. علی الخصوص ، خطر ایجاد عفونت مرتبط با واکسن ممکن است افزایش یابد. همچنین تیوتپا می تواند اثرات درمانی واکسن فلج اطفال (زنده/سه ظرفیتی/خوراکی) را کاهش دهد. ( تداخل رده X)
پلی متیل متاکریلات: تیوتپا ممکن است پتانسیل واکنش های آلرژیک یا افزایش حساسیتی به پلی متیل متاکریلات را افزایش دهد. جهت مدیریت این تداخل، توصیه می شود، قبل از استفاده همزمان از ایمپلنت های حاوی کلاژن گاوی (که دارای پلی متیل متاکریلات نیز می باشد) و تیوتپا، جهت بررسی حساسیت، از تست پوستی استفاده گردد. ( تداخل رده D)
پرومازین: ممکن است اثر سرکوب‌کنندگی مغز استخوان تیوتپا را افزایش دهد. (تداخل رده C)
واکسن هاری: تیوتپا ممکن است اثرات درمانی واکسن هاری را کاهش دهد. جهت مدیریت این تداخل، توصیه می شود، در صورت امکان حداقل 2 هفته قبل از شروع درمان با سرکوب کننده های سیستم ایمنی همچون تیوتپا، واکسیناسیون کامل هاری انجام شود. در طول درمان با ترکیبات سرکوب کننده سیستم ایمنی در صورتی که پس از تماس با حیوان آلوده، نیاز به تزریق واکسن هاری مورد نیاز باشد، دوز پنجم واکسن را تزریق نموده و سطح آنتی بادی هاری را چک کنید.
( تداخل رده D)
Ropeginterferon Alfa-2b: عوامل سرکوب کننده مغز استخوان همچون تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی مغز استخوان ترکیب Ropeginterferon Alfa-2b را افزایش دهند. جهت مدیریت این تداخل، توصیه می شود، از مصرف همزمان Ropeginterferon Alfa-2b و سایر عوامل سرکوب کننده مغز استخوان خودداری شود. در صورت لزوم استفاده همزمان از این ترکیبات، بیماران را باید از نظر علائمم سرکوب بیش از حد مغز استخوان پایش و ارزیابی نمود. ( تداخل رده D)
واکسن‌های زنده حاوی سرخجه و واریسلا: تیوتپا ممکن است عوارض جانبی واکسن‌های زنده حاوی سرخجه یا واریسلا را افزایش دهد. علی الخصوص، خطر ایجاد عفونت مرتبط با واکسن ممکن است افزایش یابد. سرکوب کننده های سیستم ایمنی (تیوتپا) ممکن است اثرات درمانی واکسن های زنده حاوی سرخجه یا واریسلا را کاهش دهند. ( تداخل رده X)
Ruxolitinib (موضعی): تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی روکسولیتینیب (موضعی) را افزایش دهد. ( تداخل رده X)
Sipuleucel-T: تیوتپا ممکن است اثرات درمانی Sipuleucel-T را کاهش دهد. جهت مدیریت این تداخل، توصیه می شود، دوز تیوتپا کاهش پیدا کرده و یا قبل از شروع درمان با Sipuleucel-T مصرف تیوتپا قطع شود. ( تداخل رده D)
تعدیل کننده گیرنده اسفنگوزین 1-فسفات (S1P): S1P ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی تیوتپا را افزایش دهد. (تداخل رده C)
تاکرولیموس (موضعی): تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی تاکرولیموس (موضعی) را افزایش دهد. ( تداخل رده X)
ترتوموتید: داروهای سرکوب کننده ایمنی (تیوتپا) ممکن است اثرات درمانی ترتوموتاید را کاهش دهد. ( تداخل رده X)
توفاسیتینیب: تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی توفاسیتینیب را افزایش دهد. ( تداخل رده X)
واکسن‌ تیفوئید: تیوتپا ممکن است عوارض جانبی واکسن‌ تیفوئید را افزایش دهد. علی الخصوص، خطر ایجاد عفونت مرتبط با واکسن ممکن است افزایش یابد. سرکوب کننده های سیستم ایمنی (تیوتپا) ممکن است اثرات درمانی واکسن‌ تیفوئید را کاهش دهند. ( تداخل رده X)
Upadacitinib: تیوتپا ممکن است اثرات سرکوب کنندگی سیستم ایمنی Upadacitinib را افزایش دهد. ( تداخل رده X)
واکسن‌ (غیرفعال): تیوتپا ممکن است اثرات درمانی واکسن‌ (غیرفعال) را کاهش دهد. جهت مدیریت این تداخل، توصیه می شود، در صورت امکان حداقل 2 هفته قبل از شروع شیمی درمانی واکسن های غیرفعال تزریق شوند. بیمارانی که کمتر از 14 روز قبل از شروع یا در طول شیمی درمانی واکسینه شده اند باید حداقل 3 ماه پس از اتمام درمان مجدداً واکسینه شوند. ( تداخل رده D)
واکسن‌ تب زرد: تیوتپا ممکن است عوارض جانبی واکسن‌ تب زرد را افزایش دهد. علی الخصوص، خطر ایجاد عفونت مرتبط با واکسن ممکن است افزایش یابد. سرکوب کننده های سیستم ایمنی (تیوتپا) ممکن است اثرات درمانی واکسن‌ تب زرد را کاهش دهد. ( تداخل رده X)

هشدار ها تیوتپا

نگرانی های مرتبط با عوارض جانبی:
سرکوب مغز استخوان: لکوپنی، ترومبوسیتوپنی و آنمی معمولاً ممکن است رخ دهد، به ویژه زمانی که به عنوان بخشی از رژیم آماده سازی جهت پیوند سلول های مغز استخوان (HSCT) یا در بیماران با سرکوب عملکرد مغز استخوان استفاده شود. توصیه می شود در صورت در دسترس نبودن اهداکننده سلول بنیادی ، رژیم آماده سازی HSCT شروع نگردد. به طور مرتب آزمایشات خونی جهت بررسی فاکتورهای خونی انجام شود و بیمار از نظر ابتلا به عفونت و علائم خونریزی پایش گردد. مواردی از مرگ ناشی از سپتی‌سمی و خونریزی گزارش شده است. سرکوب مغز استخوان شدید که منجر به مرگ بیمار شده حتی در مواردی که دارو داخل وزیکول تزریق شده به دلیل جذب سیستمیک، گزارش شده است.
اثرات سیستم عصبی مرکزی: انسفالوپاتی کشنده در بیمارانی که دوز بالای تیوتپا دریافت می کنند گزارش شده است. سردرد، بی تفاوتی، عقب ماندگی ذهنی، گیجی، فراموشی، توهم، خواب آلودگی، تشنج، کما، اختلالات رفتاری و فراموشی نیز گزارش شده است ( عوارض ذکر شده ممکن است وابسته به دوز باشد). در صورت بروز مسمومیت شدید یا تهدید کننده حیات سیستم عصبی مرکزی ، درمان را قطع کرده و اقدامات حمایتی را انجام دهید. سمیت CNS، از جمله تشنج و خونریزی داخل جمجمه ای در بیماران اطفال که دوز توصیه شده را همراه با بوسولفان و سیکلوفسفامید به عنوان یک رژیم آماده سازی سلول های بنیادی برای تالاسمی بتا دریافت کرده اند، گزارش شده است.

سمیت پوستی: در بیمارانی که تیوتپا با دوز بالا دریافت می کنند، داروی اصلی و/یا متابولیت های فعال آن ممکن است تا حدی از طریق پوست دفع شوند. تیوتپا می تواند باعث تغییر رنگ پوست، خارش، تاول و پوسته پوسته شدن شود ( این عوارض در نواحی چین دار بدن همچون کشاله ران، زیر بغل، ناحیه گردن ممکن است شدیدتر باشد). حداقل دو بار در روز و به مدت 48 ساعت پس از تزریق تیوتپا (زمانی که به عنوان جزئی از رژیم آماده سازی HSCT مورد استفاده قرار می گیرد) پانسمان بیمار را تعویض کرده و محل تزریق را تمیز کنید. بیماران باید حداقل دو بار در روز تا 48 ساعت پس از دریافت تیوتپا دوش بگیرند. ملحفه تخت بیمار روزانه تعویض شود. در طول درمان با تیوتپا جهت جلوگیری از ممانعت از دفع دارو از طریق پوست، از مصرف فرآورده های موضعی اجتناب شود. برخورد تصادفی با تیوتپا نیز می تواند منجر به واکنش های پوستی شود. در صورت برخورد تصادفی پوست و یا غشای مخاطی با دارو، بلافاصله پوست یا غشای مخاطی را به طور کامل با آب و صابون بشویید.
سندروم انسداد کبدی: سندرم انسداد سینوسی کبدی: سندرم انسداد سینوسی کبدی (SOS که بیماری انسداد وریدی [VOD] نیز نامیده می‌شود) ممکن است در بیمارانی که تیوتپا را در ترکیب با بوسولفان و سیکلوفسفامید به عنوان رژیم آماده‌سازی قبل از HSCT دریافت می‌کنند، رخ دهد. سطح خونی ترانس آمینازهای کبدی، بیلی روبین و علائم بالینی انسداد سینوسی کبدی را تا روز 28 پس از پیوند پایش کنید. در صورت وقوع انسداد سینوسی کبدی ، اقدامات حمایتی را برای بیمار در نظر بگیرید.
واکنش های افزایش حساسیتی: بروز واکنش های افزایش حساسیتی مهمی همچون شوک آنافیلاکسی به دنبال تزریق دارو گزارش شده است. در صورت وقوع واکنش های آنافیلاکتیک یا سایر واکنش های افزایش حساسیتی، تزریق تیوتپا را قطع کرده و اقدامات حمایتی مناسب را آغاز کنید. بیمار را تا زمان رفع علائم خطر تحت نظر داشته باشید.
بدخیمی های ثانویه: تیوتپا یک داروی بالقوه سرطانزا است. سندرم میلودیسپلاستیک و لوسمی میلوئیدی حاد (AML) به دنبال مصرف دارو گزارش شده است. ریسک ابتلا به بدخیمی های ثانویه به دنبال استفاده از تیوتپا افزایش می یابد.
نگرانی های مرتبط با بیماری های مختلف:
نارسایی کبدی: دارو غالبا از طریق کبد متابولیزه می شود، در نارسایی متوسط
(bilirubin >1.5 to 3 times ULN and any AST) تا شدید
(bilirubin >3 times ULN and any AST) کبد، به دلیل اختلال در متابولیسم دارو، افزایش غلظت و افزایش سمیت مورد انتظار است. در نتیجه توصیه می شود در صورت استفاده در این بیماران، بیمار به دقت پایش شود.
نارسایی کلیوی:
در بیماران با نارسایی کلیه دارو با احتیاط مصرف شود؛ به دلیل کاهش ترشح کلیوی، غلظت خونی تیوتپا و متابولیت آن افزایش یافته و باعث افزایش سمیت می شود. در صورت تجویز دارو، بیمار به دقت پایش شود.
مصرف همزمان با سایر داروها:
تا زمانی که اثرات سرکوب کننده سیستم ایمنی تیوتپا پابرجاست از تجویز واکسن های زنده یا ضعیف شده باکتریایی و ویروسی خودداری کنید.
سایر هشدارها:
هنگام تزریق داخل نخاعی دارو (مسیر off-label)، نباید در حین تهیه دارو، هیچ فرآورده دیگری تهیه شود. پس از آماده‌سازی، داروهای مورد استفاده از راه تزریق داخل نخاعی را در محلی جداگانه که دارای برچسب فقط جهت «تزریق داخل نخاعی» مشخص شده، نگهداری کنید. تحویل داروهای مورد استفاده جهت تزریق داخل نخاع به بیمار فقط باید همراه با داروهایی باشد که جهت تزریق به سیستم عصبی مرکزی نیز در نظر گرفته شده است.

توصیه های دارویی تیوتپا

موارد منع مصرف:
حساسیت به دارو یا اجزاء فرمولاسیون دارویی، مصرف همزمان با واکسن های زنده یا ضعیف شده، بارداری و شیردهی.