آبماسیکلیب

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف آبماسیکلیب

-سرطان پستان ، پیشرفته یا متاستاتیک HR-positive، HER2-negative
-سرطان پستان، اولیه، ریسک بالا، HR-positive, HER2-negative, node-positive

آبماسیکلیب یک مهار کننده قوی کینازهای ۴ و ۶ وابسته به سیکلین (CDK4/6)
است که آن را به یک گزینه درمانی امیدوارکننده برای انواع خاصی از سرطان، به ویژه انواع با گیرنده هورمونی مثبت (HR+)، گیرنده ۲ فاکتور رشد اپیدرمال انسانی (-HER2) سرطان سینه پیشرفته یا متاستاتیک تبدیل می کند و نقش خود را با ایجاد اختلال در چرخه سلولی و در نتیجه توقف تکثیر سلول های سرطانی ایفا می‌کند.

این دارو به عنوان درمان اولیه مبتنی بر غدد درون ریز (در ترکیب با یک مهارکننده آروماتاز) برای درمان انواعی از سرطان پیشرفته یا متاستاتیک پستان در زنان یائسه و در مردان استفاده می‌شود.
همچنین به عنوان درمان تک دارویی جهت درمان سرطان سینه پیشرفته یا متاستاتیک HER2 منفی در بزرگسالان با پیشرفت بیماری به دنبال درمان غدد درون ریز و شیمی درمانی قبلی در شرایط متاستاتیک، کاربرد دارد.
آبماسیکلیب در سرطان پستان در مراحل اولیه در افراد پرخطر (در بزرگسالان در معرض خطر بالای عود و امتیاز Ki-67 ≥20٪ (که توسط یک آزمایش تایید شده تعیین می شود)) نیز به عنوان درمان کمکی به کار گرفته می‌شود.

حضور آبماسیکلیب در رژیم‌های درمانی، پیشرفت‌های قابل‌توجهی را در بقای بدون پیشرفت بیماری و نرخ بقای کلی در مقایسه با درمان‌های استاندارد نشان داده است و آن را به یک ترکیب ارزشمند در انکولوژی و درمان سرطان سینه پیشرفته تبدیل کرده است.
این دارو با نام تجاری یورالب به صورت قرص خوراکی ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی گرمی عرضه می‌گردد.

مکانیسم اثر آبماسیکلیب

آبماسیکلیب یک مولکول کوچک اما قوی مهارکننده کیناز وابسته به سیکلین (CDK) است که برای CDK 4 و 6 انتخابی عمل می‌کند. این دارو فسفریلاسیون پروتئین سرکوبگر تومور رتینوبلاستوما را مسدود می کند و از پیشرفت در چرخه سلولی جلوگیری می نماید و در نتیجه چرخه در فاز G1 متوقف می شود. آبماسیکلیب به تنهایی یا در ترکیب با اندوکرین تراپی باعث به کاهش اندازه تومور می‌شود.

فارماکوکینتیک آبماسیکلیب

متابولیسم: عمدتاً کبدی، از طریق CYP3A4. متابولیت اولیه N-desethylabemaciclib (M2؛ فعال)، و همچنین متابولیت های اضافی از جمله hydroxyabemaciclib (M20؛ فعال)، hydroxy-N-desethylabemaciclib (M18؛ فعال)، و یک متابولیت اکسیداتیو (M1)

اتصال به پروتئین: به پروتئین های پلاسما، آلبومین سرم و گلیکوپروتئین اسید آلفا-1 متصل می شود: ~ 96٪ (abemaciclib). ~ 93٪ (متابولیت M2)؛ ~ 97٪ (متابولیت M18)؛ ~ 98٪ (متابولیت M20)

نیمه عمر حذف: ۱۸/۳ ساعت
زمان رسیدن به پیک: ۸ ساعت (محدوده: ۴/۱ تا ۲۴ ساعت)
دفع: مدفوع ( حدود ۸۱درصد؛ عمدتاً به عنوان متابولیت)، ادرار (حدود ۳درصد)

منع مصرف آبماسیکلیب

-سابقه حساسیت به آبماسیکلیب یا هریک از اجزای فرمولاسیون
-شیردهی (طی درمان و حداقل تا ۳هفته پس از آخرین دوز)

موارد احتیاط:
-خانم‌ها با امکان بارداری
-نارسایی کبدی جدی (Child-Pugh Class C )
-سابقه ترومبوآمبولی

عوارض جانبی آبماسیکلیب

عوارض شایع:
اسهال،‌عفونت، نوتروپنی، خستگی، حالت تهوع، استفراغ، سردرد، کاهش اشتها، آلوپسی، استوماتیت، سرگیجه، کهیر، ادم محیطی، تب، خارش، درد شکم، تغییر چشایی، سوء هاضمه، سمیت کبدی، اختلال ناخن، اشک ریزش، سرفه، پنومونیت، مشکلات ریه بینابینی، کاهش وزن، ترومبوآمبولی وریدی، یبوست، افزایش cr، کم خونی، کاهش لنفوسیت ها، کاهش پلاکت، ALT یا AST افزایش ، هایپوکالمی

عوارض جدی:
اسهال شدید، نوتروپنی، نوتروپنی تب دار، سپسیس، مشکلات ریه بینابینی، پنومونی غیر عفونی، سمیت کبدی، آسیب حاد کلیه، ترومبوآمبولی وریدی، سکته مغزی، سکته قلبی، ایست قلبی، نارسایی قلبی، فیبریلاسیون بطنی، خونریزی مغزی

تداخلات دارویی آبماسیکلیب

مکانیسم کلی تداخلات:
سوبسترای BCRP/ABCG2، CYP3A4 (ماژور)، P-glycoprotein/ABCB1 (مینور)
منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):
آبروسیتینیب، باریسیتینیب، BCG (داخل مثانه)، فرآورده‌های BCG، کلادریبین، القاء کننده های CYP3A4 (متوسط)، القاء کننده های CYP3A4 (قوی)، واکسن چهار ظرفیتی دنگ (زنده)، دی پایرون، فکسینیدازول، اسید فوزیدیک (سیستمیک)، آب گریپ فروت، کتوکونازول (سیستمیک)، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، واکسن فلج اطفال (زنده/سه ظرفیتی/خوراکی)، واکسن های زنده حاوی سرخجه یا واریسلا، روکسولیتینیب (موضعی)، تاکرولیموس (موضعی)، تالیموژن لاهرپارپوک، ترتوموتید، توفاسیتینیب، واکسن تیفوئید، آپاداسیتینیب، واکسن (زنده)، واکسن تب زرد

افزایش اثرداروها توسط آبماسیکلیب :

باریسیتینیب، فرآورده‌های BCG، کلادریبین، کلوزاپین، دفریپرون، واکسن چهار ظرفیتی دنگ (زنده)، فکسینیدازول، اینبیلیزومب، لفلونوماید، متفورمین، ناتالیزومب، اوکرلیزومب، اوفاتومومب، اولاپاریب، واکسن فلج اطفال (زنده/سه ظرفیتی/خوراکی)، پلی متیل متاکریلات، Ropeginterferon Alfa-2b، روکسولیتینیب (موضعی)، تاکرولیموس (موضعی)، تالیموژن لاهرپارپوک، توفاسیتینیب، واکسن تیفوئید، آپاداسیتینیب، واکسن (زنده)، واکسن تب زرد

داروهایی که سطح خونی آبماسیکلیب را بالا می برند:

مشتقات ۵-آمینوسالیسیلیک اسید، آبروسیتینیب، کلرامفنیکل (چشمی)، کلادریبین، کلوفازیمین، مهارکننده های CYP3A4 (متوسط)، مهارکننده های CYP3A4 (قوی)، دنوزومب، دی‌پایرون، اردافیتینیب، فکسینیدازول، اسید فوزیدیک (سیستمیک)، آب گریپ فروت، کتوکونازول (سیستمیک)، پیمکرولیموس، پرومازین، واکسن های زنده حاوی سرخجه یا واریسلا، تعدیل کننده گیرنده اسفنگوزین ۱ فسفات (S1P)

کاهش اثرات داروها توسط آبماسیکلیب :

فرآورده‌های BCG، BCG (داخل مثانه)، برینسیدوفوویر، تست پوستی کوکسیدوئید ایمیتیس، واکسن COVID-19 (ناقل آدنوویروس)، واکسن COVID-19 (ویروس غیرفعال)، واکسن COVID-19 (mRNA)، واکسن کووید-19 (زیر واحد)، واکسن کووید-19 (ذرات شبیه ویروس)، واکسن چهار ظرفیتی دنگ (زنده)، واکسن های ویروس آنفولانزا، پیدوتیمود، واکسن پنوموکوک، واکسن فلج اطفال (زنده/سه ظرفیتی/خوراکی)، واکسن هاری، واکسن های زنده حاوی سرخجه یا واریسلا، Sipuleucel-T، ترتوموتید، واکسن تیفوئید، واکسن (غیرفعال)، واکسن (زنده)، واکسن تب زرد

داروهایی که سطح آبماسیکلیب را کاهش می دهند:

القاء کننده های CYP3A4 (متوسط)، القاء کننده های CYP3A4 (قوی)، اردافیتینیب، ایووسیدنیب

تداخل با غذا:

از مصرف گریپ فروت و محصولات گریپ فروت در مدت درمان با این دارو خودداری شود. مصرف همزمان با گریپ فروت ممکن است غلظت پلاسمایی آبماسیکلیب را افزایش دهد.
یک وعده غذایی پرچرب و پر کالری (۸۰۰ تا ۱۰۰۰ کالری شامل ۵۰۰ تا ۶۰ح کالری چربی) قرار گرفتن در معرض دارو را افزایش می دهد.

هشدار ها آبماسیکلیب

-سمیت خونی، ریوی، گوارشی، کبدی ممکن است در طول درمان با این دارو رخ دهد و در مواردی بسیار خطرناک باشد. جهت مدیریت صحیح درمان در صورت بروز این موارد، به قسمت توصیه های دارویی مراجعه نمایید.
-بیماری شدید، تهدید کننده حیات و/یا کشنده ریه بینابینی (ILD) یا پنومونیت ممکن است با آبماسیکلیب (و سایر مهارکننده های کیناز وابسته به سیکلین) رخ دهد. علائم ILD یا پنومونی می‌تواند شامل هیپوکسی، سرفه، تنگی نفس و… باشد. علل عفونی، نئوپلاستیک و سایر علل مسمومیت ریوی را حذف کنید. برای مدیریت سمیت به قسمت توصیه های دارویی مراجعه نمایید.
-حوادث ترومبوآمبولیک وریدی (VTEs) در بیماران تحت درمان با آبماسیکلیب گزارش شده است. VTEهای گزارش شده شامل ترومبوز ورید عمقی، آمبولی ریوی، ترومبوز وریدی لگن، ترومبوز سینوس ورید مغزی، ترومبوز ورید ساب کلاوین و زیر بغل و ترومبوز بزرگ سیاهرگ زیرین (ونا کاوا) بوده است. برخی از VTE ها کشنده می‌باشند و ممکن است نیاز به قطع درمان داشته باشند.

توصیه های دارویی آبماسیکلیب

-توصیه می‌شود این دارو هر روز در ساعت مشخصی از روز به صورت منظم مصرف شود. آبماسیکلیب را می‌توان همراه یا بدون غذا تجویز کرد. قرص ها به طور کامل بلعیده شوند و از له کردن، جویدن یا خرد کردن آنها خودداری گردد (اگر قرص ها شکسته، ترک خورده یا کاملا سالم نیستند، از مصرف خودداری شود).
-درمان معمول با این دارو به صورت ۱۵۰ میلی‌گرم دو بار در روز می‌باشد و می‌تواند تا ۲۰۰میلی‌گرم دوبار در روز نیز (موارد درمان تک دارویی) افزایش یابد.
-در صورت عدم تحمل می‌توان به صورت پلکانی (هر پله ۵۰ میلی گرم در هر نوبت) دوز دارو را تا ۵۰میلی‌گرم دوبار در روز کاهش داد. چنانچه دوز ۵۰ میلی‌گرم نیز برای بیمار قابل تحمل نباشد، باید درمان با آبماسیکلیب را متوقف کرد.
-آبماسیکلیب با پتانسیل تهوع آوری متوسط یا زیاد همراه است. ممکن است نیاز به داروهای ضد تهوع برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ باشد.
-زنان پیش از یائسگی یا مردان که یک مهارکننده آروماتاز دریافت می کنند، لازم است طبق استانداردهای فعلی بالینی، آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین نیز دریافت کنند.
-درمان با این دارو تا پیشرفت بیماری یا زمانی که سمیت خاصی مشاهده نگردد، می‌تواند ادامه یابد.
-به بیمار تاکید شود که در صورت فراموشی یک دوز یا بالا آوردن آن، دوز بعدی را طبق برنامه ی سابق مصرف نماید.
-در افراد با نارسایی کبدی شدید (Child-Pugh class C) تعداد دفعات مصرف آبماسیکلیب به یک بار در روز کاهش یابد.
-در صورت بروز سمیت کبدی حین درمان با این دارو، در موارددرجه ۲ یا ۳ مداوم یا عود کننده (ALT، AST > ۵ تا ۲۰ برابر بالاترین حدنرمال) بدون افزایش بیلی روبین تام بیش از ۲ برابر بالاترین حد نرمال: درمان با آبماسیکلیب را تا زمانی که سمیت به سطح پایه یا درجه یک برسد، متوقف کنید، سپس با دوز پایین‌تر از سر بگیرید. در صورتی که AST و/یا ALT بیشتر از ۳برابر بالاترین حد نرمال باشد و بیلی روبین تام بیش از ۲ برابر بالاترین حد نرمال باشد(بدون کلستاز) و در سمیت درجه ۴ (ALT، AST > ۲۰ برابر بالاترین حد نرمال) مصرف آبماسیکلیب را قطع نمایید.
-سمیت خونی نظیر نوتروپنی، از جمله نوتروپنی تب دار و سپسیس نوتروپنیک کشنده، در بیماران تحت درمان با آبماسیکلیب رخ داده است. بیماران باید بروز هر گونه تب را سریعاً به پزشک خود گزارش دهند.
-در موارد سمیت خونی درجه ۱ یا ۲، هیچ تغییر دوز آبماسیکلب مورد نیاز نیست. در موارد درجه ۳، مصرف آبماسیکلیب تا زمانی که سمیت به درجه مساوی یا کمتر از ۲ برسد یا برطرف شود، متوقف شود (کاهش دوز لازم نیست).در موارد مکرر درجه ۳ یا ۴، مصرف آبماسیکلیب تا زمانی که درجه مساوی یا کمتر از ۲ برسد یا برطرف شود، متوقف شود و سپس با دوز پایین تر (۵۰ میلی‌گرم کمتر در هرونوبت) از سر گرفته شود. در صورت نیاز به فاکتورهای رشد سلول های خونی، مصرف آبماسیکلیب حداقل تا ۴۸ ساعت پس از آخرین دوز فاکتور رشد و تا زمانی که سمیت به مساوی یا کمتر از ۲ برسد یا برطرف شود، متوقف شود. پس از آن می‌توان درمان با ابماسیکلیب را با دوز پایین تر (۵۰ میلی‌گرم کمتر در هرونوبت)، از سر گرفت (مگر اینکه قبلاً به دلیل سمیتی که به فاکتور رشد نیاز دارد، کاهش یافته باشد).
-اسهال شدید همراه با کم آبی بدن و عفونت در اکثر بیماران تحت درمان با آبماسیکلیب رخ داده است و اکثر بیماران اسهال را در ماه اولیه درمان با آبماسیکلیب تجربه می‌کنند.

-از بیمار خواسته شود در صورت مشاهده اولین علامت مدفوع شل، درمان را با داروهای ضد اسهال (مانند لوپرامید) شروع کند، مصرف آب و مایعات خوراکی را افزایش دهد و با پزشک در تماس باشد.

-در صورت بروز سمیت گوارشی (اسهال) درجه ۲، چنانچه سمیت در عرض ۲۴ ساعت به درجه مساوی یا کمتر از یک نرسید یا برطرف نشد، مصرف آبماسیکلیب تا زمان رفع قطعی متوقف شود (کاهش دوز آبماسیکلیب لازم نیست). در سمیت درجه ۲ پایدار یا مواردی که پس از از سرگیری درمان با همان دوز قبلی باقی می ماند یا عود می کند (علی رغم حداکثر اقدامات حمایتی)، مصرف آبماسیکلیب تا زمانی که سمیت به درجه مساوی یا کمتر از یک نرسد یا برطرف نشود، متوقف شود و سپس با دوز پایین تر از سر گرفته شود. در سمیت گوارشی درجه ۳ یا ۴ یا بیماری که نیاز به بستری شدن دارد، مصرف آبماسیکلیب تا زمانی که سمیت به درجه مساوی یا کمتر از یک نرسد یا برطرف نشود، متوقف شود و سپس با دوز پایین تر (۵۰ میلی‌گرم کمتر در هرونوبت) از سر گرفته شود.
-در صورت بروز سمیت ریوی (بیماری بینابینی ریه/پنومونی)درجه 2 مداوم یا مکرر که طی ۷ روز به سطح پایه یا درجه ۱ نرسد یا برطرف نشود (علی رغم حداکثر اقدامات حمایتی)، مصرف آبماسیکلیب تا زمانی که سمیت به سطح پایه یا درجه کمتر یا مساوی یک نرسد متوقف شود و سپس با دوز پایین تر از سر گرفته شود. در سمیت درجه ۳ یا ۴ مصرف آبماسیکلیب قطع شود.
-در صورت بروز حوادث ترومبوآمبولیک وریدی در سرطان پستان اولیه با هر درجه ای، لازم است مصرف آبماسیکلیب متوقف و عارضه طبق تشخیص بالینی، مدیریت شود. زمانی که بیمار از نظر بالینی پایدار شد، مصرف آبماسیکلیب از سر گرفته‌شود. در موارد سرطان سینه پیشرفته یا متاستاتیک درجه ۱ یا ۲، هیچ تغییری در دوز آبماسیکلب مورد نیاز نیست. در سرطان سینه پیشرفته یا متاستاتیک درجه ۳ یا ۴، متوقف و عارضه طبق تشخیص بالینی، مدیریت شود. زمانی که بیمار از نظر بالینی پایدار شد، مصرف آبماسیکلیب از سر گرفته‌شود.
-در صورت بروز سایر مسمومیت ها (به استثنای اسهال، سمیت خونی، سمیت کبدی، بیماری بینابینی ریه/پنومونی، یا حوادث ترومبوتیک وریدی) در صورت سمیت درجه ۲ مداوم یا مکرر که طی ۷ روز به سطح پایه یا درجه ۱ نمی‌رید یا برطرف نمی شود (علی رغم حداکثر اقدامات حمایتی)، مصرف آبماسیکلیب تا زمانی که سمیت به سطح پایه یا درجه کمتر یا مساوی یک کاهش یابد، متوقف شود و سپس با دوز پایین تراز سر گرفته شود.در سمیت درجه درجه ۳ یا ۴، مصرف آبماسیکلیب تا زمانی که سمیت به سطح پایه یا درجه مساوی را کمتر از ۱ کاهش یابد، متوقف شود و سپس با دوز پایین تر(۵۰ میلی‌گرم کمتر در هرونوبت) از سر بگیرید.
-آبماسیکلیب ممکن است موجب تراتوژنیسیته یا سمیت تولید مثلی شود.لذا از اقدامات احتیاطی مناسب جهت دریافت، جابجایی، ذخیره سازی، آماده سازی، توزیع، حمل و نقل، مدیریت و دفع این دارو استفاده شود.
-بررسی وضعیت بارداری قبل از درمان در بیمارانی که امکان باروری دارند، لازم است. بیمارانی که می توانند باردار شوند باید در طول درمان و به مدت ۳ هفته پس از آخرین دوز آبماسیکلیب از یک روش پیشگیری موثر از بارداری استفاده کنند.
-بر اساس مکانیسم اثر و داده های مطالعات تولید مثل جانوری، استفاده در دوران بارداری ممکن است باعث آسیب به جنین شود.
-مشخص نیست که آیا آبماسیکلیب در شیر مادر وجود دارد یا خیر اما با توجه به احتمال بروز عوارض جانبی در نوزادی که با شیر مادر تغذیه می شود، کارخانه سازنده شیردهی در طول درمان و تا ۳ هفته پس از آخرین دوز آبماسیکلیب را توصیه نمی کند.
‏-CBC و پلاکت در ابتدای درمان، هر ۲ هفته برای ۲ ماه اول، ماهانه برای ۲ ماه بعد، سپس طبق نیاز بالینی پایش شود.
‏- ALT، AST، و بیلی روبین سرم (در ابتدا، هر ۲ هفته برای ۲ ماه اول، ماهانه برای ۲ ماه بعدی، و طبق پس از آن طبق نیاز بالینی ارزیابی شود.
-علائم و نسانه های اسهال/کم آبی، بیماری بینابینی ریه/پنومونی و ترومبوز وریدی و آمبولی ریوی به دقت بررسی شود.
پایبندی بیمار به درمان را در هر مرحله ارزیابی نمایید.
-غربالگری HBV با آنتی ژن سطحی هپاتیت ب، آنتی بادی هسته ای هپاتیت ب، Ig یا IgG تام و آنتی بادی برای آنتی ژن سطحی هپاتیت ب، پیش از شروع درمان سیستمیک ضد سرطان توصیه می‌شود.اما درمان برای رسیدن نتایج به تعویق انداخته‌نشود. تشخیص عفونت مزمن یا نهفته‌ی HBV جهت ارزیابی خطرات و برآورد نیازهای بیمار جهت پیشگیری ضد ویروسی، پایش و پیگیری ها، لازم است.