کلادریبین

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف کلادریبین

کلادریبین در درمان لوسمی hairy cell به کار می رود و در درمان لوسمی لنفوسیتیک مزمن، لنفوم های غیر هوچکینی و مایکروگلوبولینمی والدنستروم نیز مصرف شده است .

مکانیسم اثر کلادریبین

*-آنالوگ نوکلئوزیدی پورین (پیش دارو؛ تولید متابولیت فعال (Cd-ATP) توسط فسفریلاسیون)
در چرخه سلولی به صورت غیراختصاصی عمل می کند.
- شکست رشته DNA، توقف سنتز و بازسازی آن و در نتیجه مهار تکثیر سلول
- تخلیه نیکوتین آمید دی نوکلئوتید (NAD) و آدنوزین تری فسفات (ATP)
ام اس:
به طور کامل شناخته نشده است.
- اثرات سایتوتوکسیک بر سلول های لنفوسیت بی و تی و کاهش لنفوسیت ها (از طریق مهار سنتز DNA)

فارماکوکینتیک کلادریبین

*جذب: سریع (جذب دارو با غذا به تاخیر می افتد.)
فراهمی زیستی: قرص خوراکی 40%
پیک پلاسمایی:
خوراکی ناشتا 0.5 ساعت
با غذای پرچرب 1.5 ساعت
اتصال به پروتئین: 20%
متابولیسم: کبدی ناچیز (پیش دارو؛ تولید متابولیت فعال (Cd-ATP) از طریق فسفریلاسیون توسط دئوکسی سیتیدین کیناز و دئوکسی گوانوزین کیناز موجود در میتوکندری)
نیمه عمر:
کودکان (8 ماه تا 18 سال) وریدی 3.4±19.7 ساعت
بزرگسالان وریدی (انفوزیون 2 ساعته) 5.4 ساعت، خوراکی 24 ساعت
دفع: ادرار (28.5-18%)

عوارض جانبی کلادریبین

*عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، سردرد، تب بالا
پوستی: راش پوستی
گوارشی: تهوع
هماتولوژی و انکولوژی: لنفوسیتوپنی، نوتروپنی شدید، آنمی شدید، سرکوب مغز استخوان، کاهش هموگلوبین، ترومبوسیتوپنی
ازدیاد حساسیت: واکنش ازدیاد حساسیت
عفونی: عفونت، عفونت باکتریایی
موضعی: واکنش محل تزریق
تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی
متفرقه: تب
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افزایش فشارخون، ادم محیطی، تاکی کاردی
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، درد، بی خوابی، افسردگی، کسالت، لرز، اضطراب، ضعف عضلات
پوستی: ریزش مو، افزایش تعریق، کبودی، خارش
گوارشی: استفراغ، کاهش اشتها، اسهال، درد شکمی، یبوست، عفونت دهانی هرپس سیمپلکس (تبخال)، نفخ
هماتولوژی و انکولوژی: تب نوتروپنی، نوتروپنی، پتشی، آنمی، کبودی
عفونی: عفونت قارچی، عفونت هرپسی، عفونت جدی، عفونت ویروسی، زونا
عصبی، عضلانی و اسکلتی: کمردرد، درد مفاصل، آرتریت، سستی، درد عضلانی
تنفسی: سرفه، برونشیت، تنگی نفس، صداهای تنفسی غیرطبیعی، رال (صدای غیرطبیعی ریه)
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: ادم، فلبیت
پوستی: سلولیت، قرمزی پوست، راش اریتماتوز، ضایعات ماکولار، راش ماکوپاپولار، راش پاپولار، راش خارش دار، راش پوستولار
هماتولوژی و انکولوژی: تومور بدخیم تخمدان، پورپورا
عفونی: باکتری در خون،کوکسیدومایکوزیس (تب دره)، عفونت موضعی، سپتی سمی
موضعی: خونریزی محل تزریق، ادم موضعی
کلیوی: پیلونفریت

تداخلات دارویی کلادریبین

هشدار ها کلادریبین

*1- بیمار از لحاظ بروز سرکوب مغز استخوان، اختلالات قلبی و نارسایی کلیوی به صورت دوره ای در طول درمان و پس از تکمیل دوره درمان پایش شود (لازم است که سیستم ایمنی بیمار به مدت حداقل 1 سال پس از درمان با کلادریبین، سرکوب شود).
وریدی:
1- شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff)، خصوصا طی 8-4 هفته ابتدایی درمان ارزیابی شود.
2- عملکرد کبدی و کلیوی بیمار پایش شود.
3- پس از طبیعی شدن CBC، به منظور ارزیابی پاسخدهی درمان، بیوپسی مغز استخوان انجام گیرد.
4- بیمار از لحاظ بروز تب، سمیت عصبی و عفونت پایش شود.
قرص خوراکی:
1- CBC و شمار لنفوسیت، پیش از هر دوره درمان، 6-2 ماه پس از شروع هر دوره سالانه (در صورتی که در ماه دوم، سطح لنفوسیت کمتر از 200 سلول/ میلی متر مکعب باشد، تا ماه ششم به صورت ماهانه ارزیابی گردد.) و سپس به صورت دوره ای در طول درمان و پس از تکمیل دوره درمان ارزیابی شود.
2- پیش از هر دوره درمان، بیمار از لحاظ HIV، سل، هپاتیت بی و سی ارزیابی گردد.
3- پیش از شروع درمان، سطح آنتی بادی علیه ویروس آبله مرغان (VZV) بررسی شود (در بیمارانی که سابقه ابتلا به آبله مرغان یا واکسیناسیون علیه آن را ندارند).
4- پیش از شروع درمان، تست بارداری در زنان متاهلی که در سنین باروری می باشند، الزامی است.
5- عملکرد کبدی (سطح سرمی ترانس آمینازها، آلکالین فسفاتاز و سطح توتال بیلی روبین) پیش از هر دوره درمان و در صورت نیاز بالینی پایش شود.
6- MRI پیش از شروع درمان (طی 3 ماه پیش از شروع درمان) انجام گیرد.
7- بیمار از لحاظ بروز لکوانسفالوپاتی چندکانونی پیش رونده (PML) بررسی شود و در صورت مشکوک بودن به آن، MRI مغزی نیز انجام گیرد.
8- لازم است که معاینات معمول سرطان انجام شود.
9- بیمار از لحاظ بروز عفونت حاد پایش گردد.

توصیه های دارویی کلادریبین

1- در دو هفته اول در درمان لوسمی hairy cell ، کم خونی ، نوتروپنی و ترومبوسیتوپنی بد تر می شود و سپس علایم بهبود می یابد.
2- طی یک ماه اول درمان به دلیل کم خونی ممکن است نیاز به انتقال خون باشد . زمان متوسط برای باز گشت هموگلوبین به میزان طبیعی 8 هفته است.
3- تب بین روز های پنجم و هفتم درمان و یا کمی دیر تر بروز می کند و معمولاً در لوسمی hairy cell دیده می شود. در صورت بروز تب ، بیمار از نظر عفونت بررسی شود. عفونت به دلیل کاهش منوسیت ها است و 12-6 ماه بعد تعداد منوسیت ها به میزان طبیعی بر می گردد.
4- زمان متوسط برای بازگشت تعداد پلاکت های کاهش یافته به میزان طبیعی ( به دلیل ترومبوسیتوپنی ناشی از دارو ) 12روز است . در موارد غیر لوسمی hairy cell ، این زمان طولانی تر بوده و کاهش مقدار مصرف و تکرار دوره درمان ممکن است نیاز باشد.