ستوکسیمب

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف ستوکسیمب

در درمان سرطان متاستاتیک کولورکتال و سرطان سر و گردن کاربرد دارد. ستوکسیمب با تاثیر بر سیستم ایمنی اثر درمانی خود را آشکار می کند و معمولا همراه با شیمی درمانی استفاده می شود.

مکانیسم اثر ستوکسیمب

*-آنتی بادی نوترکیب مونوکلونال انسانی/موشی
- مهار رشد سلولی، القای آپوپتوز، کاهش متالوپروتئیناز ماتریکس و کاهش تولید فاکتور رشد اندوتلیوم (از طریق اتصال به گیرنده ی فاکتور رشد اپیدرمی (EGFR، HER1، cErbB-1) در سلول های سالم و سرطانی و ممانعت از اتصال فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) و سایر لیگاندها (مانند TGF-α)؛ در نتیجه سرکوب فسفریلاسیون و فعال شدن کینازهای مرتبط با گیرنده)
انتقال سیگنال EGFR منجر به فعالسازی RAS wild-type می شود و به نظر می رسد که سلول های جهش یافته با RAS تحت تاثیر مهار EGFR متوقف می شوند.

فارماکوکینتیک ستوکسیمب

*نیمه عمر: 230-63 ساعت

عوارض جانبی ستوکسیمب

*عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: مشکلات قلبی
سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، کسالت، درد، نوروپاتی حسی محیطی، سردرد، بی خوابی، گیجی، لرز، لرز شدید، اضطراب، افسردگی
پوستی: پوسته ریزی، ضایعات شبیه آکنه، درماتیت ناشی از رادیوتراپی، خشکی پوست، خارش، راش پوستی، تغییرات ظاهری ناخن، آکنه ولگاریس، پارونیشیا (عقربک)، سندرم دست و پا (PPE)، شقاق پوستی، ریزش مو
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش وزن، کاهش منیزیم خون، دهیدراسیون (کاهش آب بدن)، کاهش کلسیم خون، کاهش پتاسیم خون
گوارشی: اسهال، تهوع، درد شکمی، یبوست، استفراغ، التهاب دهان، بی اشتهایی، سوء هاضمه، خشکی دهان
هماتولوژی و انکولوژی: نوتروپنی، لکوپنی
کبدی: افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز، افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز
عفونی: عفونت، عفونت بدون نوتروپنی
موضعی: واکنش محل استعمال
عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، درد مفاصل، درد استخوان
چشمی: کونژنکتیویت
تنفسی: تنگی نفس، سرفه، فارنژیت
متفرقه: تب، واکنش مربوط به انفوزیون
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: آمبولی ریوی، بیماری ایسکمیک قلبی
گوارشی: اختلال چشایی
ایمونولوژی: توسعه آنتی بادی
عفونی: سپسیس
کلیوی: سندرم نارسایی کلیه
سایر عوارض (درصد نامشخص):
پوستی: هایپرتریکوزیس (پرمویی)
غدد درون ریز و متابولیسم: اختلال الکترولیت

تداخلات دارویی ستوکسیمب

هشدار ها ستوکسیمب

*1- پیش از شروع درمان، تست بارداری در زنان متاهلی که در سنین باروری می باشند، الزامی است.
2- مصرف داروهای آنتی هیستامین پیش از دریافت دارو توصیه می شود.
3- در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال، ژنوتیپ KRAS در بافت تومور بررسی شود.
4- سطح الکترولیت های سرم (منیزیم، کلسیم و پتاسیم) در طول دوره درمان و سپس به مدت 8 هفته پس از تکمیل دوره درمان پایش گردد.
5- علایم حیاتی بیمار (انسداد مجاری تنفسی، کهیر و افت فشار خون) در طول انفوزیون و حداقل 1 ساعت پس از اتمام تزریق به دقت پایش شود (در صورت بروز واکنش در حین انفوزیون، تا زمان برطرف شدن علایم تحت نظر باشند). در صورت وقوع واکنش ناشی از انفوزیون، ممکن است به تنظیم دوز یا توقف موقتی درمان نیاز باشد (در واکنش های شدید، درمان متوقف شود).
6- بیمار از لحاظ بروز سمیت پوستی و ریوی (واکنش های پوستی، سرفه، تنگی نفس)، ناراحتی گوارشی و عفونت های فرصت طلب پایش گردد و به بیمار گوشزد شود که این علائم را به سرعت گزارش کند.
7- در صورت دریافت ستوکسی مب همزمان با رادیوتراپی، بیمار به دقت پایش شود.
- در بیماران مبتلا به بیماری های کرونری یا ریوی، با احتیاط مصرف شود.
- لازم است که تجهیزات لازم برای مدیریت واکنش آنافیلاکسی احتمالی، در دسترس باشد.